________________
१६८
जैन को फरम्स हरैल्ड.
[ मे
परदेशना विद्यार्थीओने रहेंवाने माटे पुरेपुरी सगवड होती नथी. माटे मोटा शहेरोमां के ज्यां कॉलेजो तथा हाइ स्कुलो छे. त्यां रेहेवाने माटे बोरडींग हाऊस स्थापवां जोईए जेथी ते लोकोने भणवामां वचे आवती हरकतो नडे नहीं, केमके, तेओ पोताना अभ्यासनी अंदर साधनोनी अगवडताने लीघे बराबर चित्त राखी अभ्यास करी शकतां नथी. बोरडींग हाउस ए एक केलवणीज छे, केमके दुनीयानी अंदर पण कारणज कार्यने उत्पन्न करणार होवाथी कारण मेलवी आपनारे कार्य कर्यु कहेवाय छे. जेम ओसड मनुष्यनी जिंदगी बचावे छे छतां कहेवामां आवे छे के, अमुक वैद्ये आ माणसनी जिंदगी बचावी, कारण के ओसडनो प्रयोग करनार ते वैद्य छे. तेवीज रीते केळवणी ( भणवं गणं ) नां साधनो पण केळवणी तरीकेज के वाय. शास्त्रकारो पण चिथरांना बनेला कागळो अने काजलनी बनेली रूसनाईथी लखाएलां पुस्तकोने ज्ञान कहीने आपणने जणावे छे के पुस्तक के जे आपणने ज्ञान मेळववानुं साधन छे तेज ज्ञान छे. तेवज रीते बोरडींग हाऊस एटले विद्यार्थीओने माटे खावापीवा तथा रेहेवानी गोठवण ए केळवणीनुं मुख्य साधन होवाथी ते पण केळवणीज छे. माटे दरेक श्रीमंत बंधुओ तेमज दरेक जैन बंधुओए पण पोतानी शक्ति प्रमाणे तेवां मकानो तेमज तेवी गोठवण करवा प्रयास करवो घणोज जरूरनो छे. परदेशथी आवतां विद्यार्थीओने बोरडींग हाउस एटलं तो अगत्यनुं साधन छे ते आपणने एटलाज उपरथी जणाई आवशे के आपणे सामान्य काम माटे परदेश जतां पहेला उताराने तथा भोजनने माटे सगवड करवी पडे छे, तेज मुद्दाथी साधुओने निर्विघ्ने सझायध्यान थई शके तेवा उपाश्रय स्थापवामां पुण्यानुबंधी पुण्य मानेलुं छे जेने माटे शास्त्रकारनी कहेली वंक्चुलादिकनी कथा प्रसिद्ध होवाथी मारे कहेवानी जरूर नथी. जैन बोरडींग हाउस मोटां शहेरोमां स्थापवाथी जैन विद्यार्थीओने भणवाथी ते आजिवीका माटे एक मोटुं उपयोगी साधन थई पडशे, एटलुंज नहीं पण ते विद्यार्थीओनी नरम पडेली धार्मीक श्रद्धाने द्रढ करवाने मुख्य साधन थई पडशे. जैन विद्यार्थीओ अंग्रेजी भणी पोताना धर्मनी सर्वज्ञताने सुचवनारा अत्यंत तत्वज्ञानवाळा सिद्धांतो अने खुबीओ समज्या वगर परधर्मीओना हाथ नीचे भणवाथी तेमज परधर्मीओना साथे घणो वखत सहवासमा रहेवाथी पोतानो धर्म छोडी दई अने ज़ैन शास्त्रमां सखत रीते मना करेलां कंद मुलादीक उघाडी रीते खाय छे अने घणी शरमनी 'वात छे के तेनुं प्रतीपादन करवा उघाडी रीते बहार पडे छे. माटे विद्यार्थीओने परधर्मथी थती असरमांथी बचाववाने माटे जैन बोरडींग हाउस मोटा शहरमां स्थापवानी खास जरूर छे. साधारण रीते विद्यार्थीओनो वर्ग गरीब होय छे. माटे मोटा शेहेरमां बोरडींग हाउस इत्यादिनी सगवड न होवाथी तेओने पोतानो अभ्यास छोडी देवो पडे छे. माटे बोरडींग हाउस पण ज्ञानदान आपवा जेवुज श्रेष्ठ छे. एम धारी ते स्थापवा प्रयत्न करवोज जोईए. मारा सांभळवा तेमज मारा अनुभव प्रमाणे केटलाक जैन विद्यार्थीओने कोलेजमां आव्या अगाउ कोई दिवस नहीं खावेलं कंदमुलादिक खावां पडे छें, तेमज रात्री भोजन करवां पडे छे त्यारे तेओ अफसोस करे छे के अमदावाद जेवां शहेरमां जैन बोरडींग हाउस नहीं होवाथी तेमज जैन कलब पण नहीं होवाथी अमारे अमारी अंतःकरणनी लागणी धर्म साचववानी छतां पण कंद मुलादिक खावानी जरूर पडे छे. दरेक काममां दुनीयानी अंदर पैसा अने मेहेनतनी जरूर पडे छे, माटे गरीबोने पोतानी शक्ती मुजब तन, मन अने धनथी ज्ञाननां साधनो योजवा प्रयास करवो जोईए. ते जैन बोरडींग हाउसमां जैन धर्मनुं शिक्षण फरजीयात राख जोइए के जे शिक्षण ते विद्यार्थीओने दुनीयानी अंदर पण सदाचारे वर्तावनार, आत्मानुं कल्याण करावजार, माता पितानी प्रत्ये सारी लागणी आपनार थई दाक्ष - णीयता अने विनय जेवां अमुल्य गुण उत्पन्न करे के जेथी केळवणी पामेलाने माथे पोतानी बेदरकारी
