________________
३२
८४ * आवश्यनियुस्ति . ४२मद्रीयवृत्ति • समाषांतर (भाग-२)
जेणाहं दुब्बलोत्ति, तस्स एवं चिंतंतस्स देवयाए आउहं दिण्णं चक्करयणं, ताहे सो तेणं गहिएणं पहाविओ । इओ बाहुबलिणा दिट्ठो गहियदिव्वरयणो आगओ, सगव्वं चिंतियं चाणेण-सममेएण भंजामि एयं, किं पुण तुच्छाण कामभोगाण कारणा भट्ठनियपइण्णं एयं मम वावाइउं न जुत्तं,
सोहणं मे भाउगेहिं अणुट्ठिअं, अहमवि तमणुद्वामित्ति चिंतिऊण भणियं चाणेण-धिसि धिसि 5 पुरिसत्तणं ते अहम्मजुद्धपवत्तस्स, अलं मे भोगेहिं, गेण्हाहि रज्जं, पव्वयामित्ति, मुक्कदंडो पव्वडओ. भरहेण बाहबलिस्स पत्तो रज्जे ठविओ।
बाहुबली विचिंतेइ-तायसमीवे भाउणो मे लहुयरा समुप्पण्णनाणाइसया, ते किह निरइसओ पिच्छामि ?, एत्थेव ताव अच्छामि जाव केवलनाणं समुप्पण्णंति, एवं सो पडिमं ठिओ, माणपव्वयसिहरे, जाणड सामी तहवि न पट्टवेड, अमढलक्खा तित्थयरा, ताहे संवच्छर
10 શસ્ત્રરૂપે ચક્રરત્ન આપ્યું. ત્યારે ચક્રરત્નને લઈ ભરત બાહુબલિને મારવા દોડ્યો. આ બાજુ
હાથમાં દિવ્યરત્નને લઈ આવતા ભરતને બાહુબલિએ જોયો. ___ सहित मे वियाथु – “(d. g तो) यरत्ननी साथे (भरतने मांगी ना (પણ) શું તુચ્છ એવા કામભોગો માટે પોતાની પ્રતિજ્ઞાથી ભ્રષ્ટ થયેલા આ ભરતને મારવો મને
યુક્ત છે ? અર્થાત્ યુક્ત નથી. તેના કરતા મારા ભાઈઓએ જે કામ કર્યું તે જ મારા માટે સુંદર 15 छ. हुं ५९ तेसोने अनुसरीश (Zीक्षा सश.)" माम वियारी तो धुं, “अधर्म युद्धमा
પ્રવર્તતા તારા પુરુષત્વને ધિક્કાર છે, મારે ભોગોથી સર્યું. લે લઈ લે રાજય, હું પ્રવ્રજયા લઉં છું.” હાથમાંથી દંડ મૂકીને પ્રવજયા લીધી.
ભરતે બાહુબલિના પુત્રને રાજ્ય ઉપર સ્થાપ્યો. બાહુબલિ દીક્ષા લીધા પછી વિચારે છે, “પિતા પાસે રહેલા મારા નાના ભાઈઓ જ્ઞાનાતિશયને પામેલા છે. તેથી નિરતિશયવાળો હું 20 તેઓને કેવી રીતે જોવું = મળું? તેથી અહીં જ ત્યાં સુધી ઊભો રહું કે જયાં સુધી કેવલજ્ઞાન
પ્રાપ્ત થાય.” આ પ્રમાણે વિચારી તે માનરૂપી પર્વતના શિખરે પ્રતિમામાં સ્થિર થયા. આ વાત પ્રભુ જાણે છે છતાં તેને બોધ પમાડવા કોઈને મોકલતા નથી, કારણ કે તીર્થકરો અમૂઢલક્ષ્યવાળા હોય છે. અર્થાત્ નિષ્ફળકાર્યમાં પ્રવૃત્તિ કરનારા હોતા નથી.)
તે બાહુબલિ એક વરસ સુધી કાઉસ્સગ્ગવડે પ્રતિમામાં રહે છે. ત્યાં વેલડીઓનો સમૂહ 25 ३२. येनाहं दुर्बल इति । तस्यैवं चिन्तयतो देवतया आयुधं दत्तं चक्ररत्नं, तदा स तद् गृहीत्वा
प्रधावितः । इतो बाहबलिना दृष्टः गृहीतदिव्यरत्न आगतः, सगर्व चिन्तितं चानेन-सममेतेन भनजम्येनं, कि पुनस्तुच्छानां कामभोगानां कारणाभ्रष्टप्रतिज्ञमेनं व्यापादयितुं न युक्तं, शोभनं मे भ्रातृभिरनुष्ठितं, अहमपि तदनतिष्ठामि इति चिन्तयित्वा भणितं चानेन-धिग्धिक पुरुषत्वं तेऽधर्मयुद्धप्रवृत्तस्य, अलं मे भोगैः,
गृहाण राज्यं, प्रव्रजामीति, मुक्तदण्डः प्रव्रजितः, भरतेन बाहुबलिनः पुत्रो राज्ये स्थापितः । बाहुबली 30 विचिन्तयति-तातसमीपे भ्रातरो मे लघुतरा: समुत्पन्नज्ञानातिशयाः, तान् कथं निरतिशयः पश्यामि ?,
अत्रैव तावत्तिष्ठामि यावत्केवलज्ञानं समुत्पन्नमिति (समुत्पद्यत इति), एवं स प्रतिमां स्थितः, मानपर्वतशिखरे, जानाति स्वामी तथापि न प्रस्थापयति, अमूढलक्ष्यास्तीर्थकराः, तदा संवत्सरं + से. A नेदम् भुंजामि.
