________________
છઠ્ઠા મંડિકગણધરનું પ્રભુ પાસે આગમને (નિ. ૬૧૭-૬૧૯) : ૩૪૫ परलोकेऽपि मनुजो देवत्वमापन्नो न सर्वथा समानोऽसमानो वा, इत्थं चैतदङ्गीकर्त्तव्यं, अन्यथा दानदेयादीनां वैयर्थ्यप्रसङ्गात् ।
छिण्णंमि संसयंमी जिणेण जरमरणविप्पमुक्णं । सो समणो पव्वइओ पंचहिं सह खंडियसएहिं ॥ ६१७ ॥ વ્યાક્યા—પૂર્વવત્ ॥ કૃતિ પØમો ગળધર: સમાપ્ત:।
ते पव्वइए सोउं मंडिओ आगच्छइ जिणसगासं । वच्चामि णं वंदामी वंदित्ता पज्जुवासामि ॥६९८ ॥ व्याख्या - तानिन्द्रभूतिप्रमुखान् प्रव्रजितान् श्रुत्वा मण्डिकः षष्ठो गणधरः आगच्छति जिनसकाशं, किम्भूतेनाध्यवसायेनेत्याह- वच्चामि णमित्यादि पूर्ववत् ।
स च भगवत्समीपं गत्वा प्रणम्य च भुवननाथमतीव मुदितः तदग्रतस्तस्थौ, अत्रान्तरे - 10 आय जिणं जा जरामरणविप्पमुक्केणं ।
नामेण य गोत्तेण य सव्वण्णू सव्वदरिसीणं ॥६१९॥ વ્યાવ્યા-પૂર્વવત્ ।
5
પરલોકમાં પણ મનુષ્ય દેવત્વને પામેલો છતો સર્વથા સમાન કે અસમાન હોતો નથી. આ જે કહ્યું તે જ રીતે સ્વીકારવું જોઈએ. અન્યથા જો મનુષ્ય મરીને મનુષ્યત્વને જ પામવાનો હોય 15 તો, આ ભવમાં થતાં દાન, દયા વગેરે નિષ્ફળ થવાની આપત્તિ થાય. (કારણ કે પરભવમાં સારી ગતિ મેળવવા દાનાદિની પ્રવૃત્તિ થતી દેખાય છે. હવે જો જે જે હોય તે તે રૂપે જ થવાનો હોય તો શા માટે આ પ્રવૃત્તિ થાય ?) ૬૧૬॥
:
ગાથાર્થ : જરા–મરણથી રહિત જિનવડે સંશય છેદાયે છતે તે સુધર્મ પાંચસો શિષ્યો સાથે શ્રમણ થયો.
ટીકાર્થ : ગાથાર્થ મુજબ જ છે.
૬૧૭
* ષો ગળધરવાવ: *
ગાથાર્થ : તેઓને પ્રવ્રુજિત સાંભળીને મંડિક જિનપાસે આવે છે. તેમની પાસે જાઉં, તેમને વંદુ અને વાંદીને સેવા કરું (એવા વિચારથી.)
ટીકાર્થ : પૂર્વની જેમ જાણી લેવો. ૬૧૮૫
અવતરણિકા : તે મંડિક ભગવાનપાસે જાય છે અને ભુવનનાથને નમી અત્યંત આનંદિત થયેલો છતો પ્રભુ આગળ ઊભો રહે છે. તે સમયે →
ગાથાર્થ : જન્મ-જરા-મરણથી રહિત, સર્વજ્ઞ અને સર્વદર્શી એવા જિનવડે નામ અને ગોત્રથી મંડિક બોલાવાયો.
ટીકાર્થ : પૂર્વની જેમ જાણી લેવો. II૬૧૯॥
20
25
30
