Agam 06 Ang 06 Gnatadharma Sutra Part 02 Sthanakvasi

Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti

Page 359

-400
9
अनगारधर्मामृतवर्षिणी टीका अ० ८ अङ्गराजचरिते तालपिशाचवर्णनम् ३४५ ष्ठुरखर परुषशुषिरावभुग्ननासिकापुटम् रोषात् क्रोधादिवागतः प्रबलतया धमधमायमानः धमधमेतिशब्दं कुर्वन् मारुतो= वायुनिष्ठुरस्तीत्रः खरपरुषः = अतिकर्कशः परमदुःसहः, शुषिरयोः= रन्ध्रयोर्यस्य तत्तथा तदेवं भूतम् - अवभुग्नं चक्रं नासिकापुढं यस्य तथा तम् भस्त्रावद्धमधमायमानश्वासोच्छ्वासपूर्ण वक्रनासिकायुक्तमित्यर्थः 'घाड़भडरइयभीसणमुहं ' घाटोद्भटरचित भीषणमुखं तत्र घाटाभ्यां शिरोऽवयवविशेषाभ्याम् उद्भटं विकरालं दुर्दर्श रचितम् अतएव भीषणं भयंकरं मुखं यस्य स तथा तं विकृतभयानकमुखयुक्तम् ' उद्धमुहकन्नसक्कुलियं ' ऊर्ध्वमुख कर्णशष्कुलीकम् = ऊर्ध्वमुखे कर्णशष्कुल्यौ कर्णपुटौ यस्य स तम् । तथा - 'महंत विगयलोम संखालग्गलंबतचलियकन्नं ' महाविक्रतलोमशङ्खालग्नलम्बमान चलितकर्णम्, महान्ति विकृतानि असुन्दराणि लोमानि ययोस्तौ महाविकृतलोमानौ, तथा-तौ च शङ्खालग्नौ =शङ्खः= अक्षिमान्तभागस्तत्रालग्नौ = संलग्नौ संस्पर्शिनौ लम्बमानौ च चलितौ=चञ्चलौ च कर्णौ यस्य स तथा तम्, 'पिंगल दिप्पंतलोयणं' पिङ्गलदीप्यमानलोचनं = पिङ्गले कपिले, था वह ऐसा मालूम देता था कि मानों बडे क्रोध से आ रहा है - और इसी लिये वायु भरते समय भस्त्रा (धमनी) से जैसा धम २ शब्द होते हैं उसी प्रकार का उस से भी धम धम ऐसा शब्द होता रहता था। वह तीव्र था अतिकर्कश था कठोर था । दुःसह था । उस का मुख शिर के अवयव विशेषों ने ऐसा ही दुर्दर्श बनाया था कि जिस से वह बड़ा भयंकर लगता था ।
(उद्धमुहकन्न सक्कुलियं ) इस के दोनों कर्णपुट ऊँचे उठे हुए थे । ( महंत विलोम संखालग्गलंयंत चलियकन्नं ) इन दोनों कानों के रोम इस के महा विकराल थे शंख अक्षि प्रान्त भाग तक ये दोनों कान फैले हुए 'थे । इसीलिये ये बडे लंबे थे और चंचल थे ।
"
નીકળતા હતા તે એમ જણાતા હતા કે જાણે બહુ ક્રોધમાં ભરાઈને તે સામે ઘસી આવતા હોય, એથી જ જ્યારે તે શ્ર્વાસ લેતા હતા ત્યારે ભસ્ત્રા ( धभणु ) भांथी नेम ધમ ધમ શબ્દ થતા રહે છે તેવાજ ધ્વનિ થયો હતા. તે તીવ્ર, કુશ કઠેર અને દુઃસહુ હતા. તેના માંના કદ રૂપા અવયવાથી તે દુર્દેશ અને મહા ભયંકર લાગતા હતા.
,
( उद्धमुहकन्न सक्कुलिय) तेनी मने तरश्नी अनपटी उथे उपसेली हती ( महंत व्विगयलोम संखालग्गलं बंतच लियकन्न ) मने अन परना રાળ હતાં. આંખના ખૂણાઓસુધી તેના બંને કાન ફેલાયેલા માટે જ એએ લાંના અને ચંચળ હતા.
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્ર : ૦૨
वांटा महावि હતા. એટલા