Book Title: Agam 06 Ang 06 Gnatadharma Sutra Part 02 Sthanakvasi
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
अनगारधर्मामृतवर्षिणी टीका अ० १३ नन्दमणिकारभववर्णनम् ७३९ बहिरुत्तरपौरस्त्ये दिग्भागे वैभारपर्वतस्य अदूरसामन्ते-नातिने नातिसमीपे पार्श्वभागे इत्यर्थः ‘वत्थुपाढगरोइयंसि' वस्तुपाठकरुचिते-वस्तुपाठकानां गृहादिनिर्माणशास्त्रनिपुणानां भूगर्भविद्याविशारदानां रुचितः रुचिविषयीभृतस्तस्मिन् तादृशे भूमिभागे-भूमदेशे यावत् नन्दा नन्दाभिधां पुष्करिणीं वापी खनयितुम् । इति कृत्वा इति मनसिनिधाय एवं वक्ष्यमाणप्रकारेण संप्रेक्षते,-विवारयति, संप्रेक्ष्य कल्पे मादुष्प्रभातायां यावत्-रजन्यां तेजसा ज्वलतिसूर्ये-सूर्योदये सति पौष, पारयति, पारयित्वा स्नातः कृतबलिकर्मा मित्रज्ञाति यावत्संपरितः महार्थ ' जावरायारिह ' महाध महार्ह विपुलं राजाहप्राभृतं गृह्णाति, गृहीत्वा यत्रैव श्रेणिको अब यही उचित है कि मैं भी दूसरे दिन प्रातः काल होते ही श्रेणिक राजा से पूछकर राजगृह नगर के बाहिर ईशान कोण की ओर वैभार पर्वत की तलहटी- पार्श्वभाग-में जिस स्थान को वास्तुशास्त्र के वेत्ता पास करे उस स्थान पर एक नंदा नामको वावडी को खुदवाऊ । इस प्रकार उस ने अपने मन में विचार किया। (संपेहित्ता कल्लं पा० जाव पोसहं पारेइ पारेत्ता बहाए कयबलिकम्मे मित्तणाइ जाव संपरिखुडे महत्थं जाव रायारिहं पाहुडं गेण्हइ, गेण्हित्ता, जेणेव सेणिए राया तेणेव उवा० उवागच्छित्ता जाव पाहुडं उचढवेइ, उवट्ठवेत्ता एवं वयासीइच्छामिणं सामी ! तुब्भेहिं अन्भणुन्नाए समाणे रायगिहस्स बहिया जाव खणावेत्तए, अहासुहं देवाणुप्पिया ! ) विचार करके उसने प्रातः काल सूर्योदय होने पर पौषध को पारा (पाला )। (पार कर ) पाल कर पौषध को समाप्त कर-फिर उसने स्नान किया । स्नान से निबट कर काक आदि पक्षियों को अन्नादि का भाग रूप बलिकर्म किया। बाद में મને એજ ગ્ય લાગે છે કે હું પણ આવતી કાલે સવાર થતાં જ શ્રેણિક રાજાની આજ્ઞા મેળવીને રાજગૃહ નગરની બહાર ઇશાન કેણમાં વિભાર પર્વતની તળેટીમાં વાસ્તુશાસ્ત્રને જાણનારા જે સ્થાનને પસંદ કરે તે સ્થાન ઉપર એક नही नामे वा महायु. २ रीत तो मनमा विया२ ४ो. (संपेहित्ता कल्ल पा० जाव पोसह पारेइ पारे ता हाए कयबलिकम्मे मित्तणाइ जाव संपरिवुडे महत्थं जाव रायरिह पाहुडं गेण्हइ गेण्हित्ता, जेणेव सेणिए राया तेणेव उवा० उवागच्छिता जाव पाहुड उबटुवेइ. उवद्ववेत्ता एवं वयासी इच्छामि णं सोमी! तुब्भेहिं अब्भणुनाए समाणे रायगिहस्स बहिया जाव खणावे तए, अहासुहं देवाणुप्पिया !) विया२ ४शन तो भी हिवसे सवारे सूर्याहय थता पौषध પાળે અને પૌષધ પાળીને તેણે સ્નાન કર્યું અને ત્યારપછી કાગડા વગેરે
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્રઃ ૦૨