Book Title: Agam 06 Ang 06 Gnatadharma Sutra Part 02 Sthanakvasi
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
________________
ज्ञाताधर्मकथाङ्गसूत्रे पत्रिता =पत्रयुक्ता पुफिया' पुण्यता:=पुष्पयुक्ताः, ‘फलिया ' फलिताः= फल समृद्धाः, 'हरियगरेरिज्जमाणा' हरितकराराज्यमानाः = हरित केन = हरितवर्णेनातिशयशोभमानाः 'सिरीए' श्रिया = पत्रपुष्पादि शोभया अती. बातीव-अत्यन्तम् उपशोभमानाः शोभासंमन्नः, तिष्ठन्ति । यदा खलु यस्मिन् काले ' दीविच्चगा' द्वैप्याः-द्वीपसम्भवाः । ईसिंपुरेवाया ' ईषत्पुरोवाताःस्वल्पाः पूर्वदिखाययः, ‘पच्छावाया' पश्चाद्वाता: पश्चिम दिग्वायवः ' मंदावाया ' मन्द वाताः शनैः शनैः सञ्चारिणो वायवः, ' महावाया ' महाबाताः प्रचण्डवायवः 'वायंति' वान्ति-चलन्ति तदा खलु बहवो दावद्रवा वृक्षा पत्रिता यावत् श्रियाऽत्तीवातीवोपशोभमानास्तिष्ठन्ति । 'अप्पेगइया ' अप्येककाः कतिपयाः-स्तोका पत्र युक्त थे, पुष्प युक्त थे फलों से समृद्ध थे। हरित वर्ण से ये सब अतिशय शोभायमान हो रहे थे। इस तरह पत्र पुष्पादि की शोभासे इनकी शोभा अत्यंत निराली बनी हुई थी। इस कारण ये विशिष्ट शोभा संपन्न बने हुए थे। (जयाणं दीविच्चगा ईसिं पुरेवया पच्छा वाया मंदावाया महावाया वायंति, तया ण बहवे दावद्दया रुक्खा पत्तिया जाव चिट्ठति, अप्पेगइया दावद्दवा रूक्खा जुन्ना झोडा परिसडियपडुपत्त पुप्फफलातुक्करूक्खाओ विव मिलायमाणा २ चिट्ठति ) जिस समय द्वीप से उत्पन्न हुई पूर्व दिशा संबन्धी स्वल्प हवाएँ, पश्चिम दिशा संबन्धी स्वल्प हवाए, घीरे २ चलने वाली वायुएँ तथा प्रचण्ड वायुएँ चलने लगती तो उस समय अनेक दावद्रव वृक्ष पत्र पुष्पादि की शोभा से निगले, बने हुए ज्यों के त्यों खड़े रहते थे उनमें कुछ भी विकार नही होता था । तात्पर्य इसका यह है कि जब टापू से पूर्व दिशा હતાં. પત્ર અને પુષ્પથી એમની શોભા અનેરી થઈ પડી હતી. એથી એએ સવિશેષ શેભા-સંપન્ન લાગતાં હતાં.
(जयाणं दीविच्चगा ईसिं पुरेवाया पच्छावाया मंदावाया महावाया वायंति तया णं बहवे दावदवा रुक्खा पत्तिया जाव चिटुंति, अप्पेगझ्या दावदवा रुक्खा जुन्ना झोडा परिसडिय पंडुपत्तपुप्फफला सुक्करुषखाओ विव मिलायमाणा२चिट्ठति)
- જ્યારે દ્વીપ ઉપર વહેતા પૂર્વ દિશાના આછા પવને, પશ્ચિમ દિશાના આછા પવને, ધીમે ધીમે વહેનારા પવને તેમજ પ્રચંડ પવન ફૂંકાવા લાગતા ત્યારે પત્ર-પુષ્પ વગેરેની શોભાથી અનેરાં લાગતાં દાવદ્રવ વૃક્ષો જે સ્થિતિમાં ઊભાં હતાં તે જ સ્થિતિમાં વિકાર વગરના થઈને સ્થિર થઈને ઊભાં જ રહેતા હતાં. કહેવાની મતલબ એ છે કે જ્યારે દ્વીપના પૂર્વ અને પશ્ચિમ દિશાના મંદ, સુગંધ અને શીતળ પવને વહેતા હતા ત્યારે પત્ર-પુપ વગેરેથી સંપન્ન
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્રઃ ૦૨
