________________
પુષ્પ ઉપર એક વિચાર ઃ ૩૭
આછો પીળે કે વાદળી, નમ્ર ગુલાબી કે જાંબલી, આછો લીલે કેકેસરી, તે વળી કયારેક મેઘધનુષની જેમ સાતે રંગની એક સાથે દશ્ય થતી સુંદર આકૃતિરૂપ દર્શનનું સર્જન કરી વિરમયતા પમાડે છે.
ક્યારેક તે પિતાના મીઠાશભર્યો સિમતથી આકર્ષે છે, ફરકતા સ્મિતથી જ્યારે તે બને હોઠ ઉઘાડે છે, ત્યારે તે મુખમાં અમૃતપ્રભા પ્રકાશિત દેખાય છે, સાચા જનાર હોય તે જ અમૃતભેગી થાય છે. પરંતુ એવા સાચા સુદષ્ટિવાન ક્યાં છે? ક્યારેક તે નિર્મળ પુષ્પ સુંદર ડાળીની ટોચ પર રહીને મીઠા મિત સહિતનાં મધુર સંગીતમાં લીન થાય છે. ક્યારેક તે દિવ્ય સંગીતને સુસ્વર ચોતરફ ફેલાવે છે. સુહદયમાં પ્રેમરસધારા વહેવડાવનાર ને ચિત્તશાંતિ દેનાર એ દિવ્ય સૂર, સુંદર દિવ્ય સ્વરૂપે હોવા છતાં તેને સાંભળનાર સુકર્ણવાળા સાચા પુરુષ ક્યાં છે?
ક્યારેક તે તે જ ડાળીના ઊંચા સ્થાન પર રહીને મંદ પવનની લહરીઓ વચ્ચે આનંદથી હીંચકા ખાય છે, આમથી તેમ ડોલે છે, નૃત્ય કરે છે ને પ્રેમપૂર્વક સ્મિત કરે છે, કેઈ વેળાએ ખડખડાટ હસે છે અને તે બધી ક્રિયાઓથી વાતાવરણમાં અપૂર્વતાનું દર્શન સહજતાઓ ખડું થાય છે અલૌકિક ઝલામાં ખૂલનાર, એકાંતે આનંદમગ્ન રહેનાર,
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
