________________
૧૨૪ ઃ આધ્યાત્મિક નિબંધો
સુખી કરવાના શપથ લે છે. કૃષ્ણકાંતને અરવિન્દ્વની શુભ ભાવના, વિશાળ દિલના ઊ'ચા વિચારા, સહાનુભૂતિવાળી વૃત્તિ વગેરે જોઈને ભીતિ રહે છે કે “તે મારી કમાયેલી મિલ્કત એછી કરશે કે ગૂમાવી દેશે; તેથી મારે સાવધ રહેવુ અને અવિને કઈ છૂટ ન આપવી,' અરવિંદ વસ્તુસ્થિતિ પામી જઈ ગૃહને ત્યાગ કરે છે અને ત્રણુ જ વર્ષમાં ઠીક કમાણી કરે છે. પેાતાની અત્યાર પર્યંતની દુ:ખી અને પ્રેમાળ માતાને પેાતાની પાસે ખેલાવી રાખે છે. કૃષ્ણકાંત એકલા પડી જાય છે, મુઝાય છે પણ અભિમાની હાઈ અંદરની મુંઝવણુ મહાર બતાવતા નથી. અરવિંદનાં લગ્ન એક સુશિક્ષિત કન્યા સાથે થાય છે અને મા – પુત્ર - પુત્રવધુ અશુભ ઋણાનુંધને ઉત્ક્રય પૂર્ણ થતાં સુખેથી જીવન વ્યતીત કરે છે. કૃષ્ણકાંત ક્રોધાગ્નિથી ખળે છે. પેાતાની જ પત્ની અને પુત્રના સુખને જોઈ શકતા નહી હોવાથી ક્રોધના આવેશમાં દેહત્યાગ કરે છે. વીલ કે કાંઈ કર્યું ન હેાવાથી તેમની મિલકત પત્નીને વારસામાં મળે છે. અહી. આ દૃષ્ટાંતમાં અશુભ ઋણાતુંઅધ એક છત્ર સાથે પૂર્ણ થયા પછી બીજા જીવા સાથે શુભ ઋણના ઉદય થયા છે.
–
.
ભાઈ ઈત્યાદિ વચ્ચેના અશુભ અણુબનાવ, ઝગડા, ક્રેશ આદિ છે. તેના ઉડ્ડયથી મારામારી અને ખૂન પણ થાય છે.
સાસુ-વહુ, નણું-ભાત, દેરાણી-જેઠાણી, ભાઈઋણાનુખ ધના ઉદયે થતા પ્રકાશ સહુ કોઈ જાણે
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org