________________
૨૩૮ : આધ્યાત્મિક નિબંધો
ભગવાનની કૃપાથી પ્રેમમૂર્તિ શ્રીગુરુને સત્સંગ મળે છે. આ સત્સંગની પ્રાપ્તિ થવી અત્યંત દુર્લભ છે, અગમ્ય છે અને અમોઘ છે. એ સત્સંગના ગે સત્સંગી ભક્તને પ્રભુસ્વરૂપ શ્રીગુરુમાં પ્રેમ આવે છે. એ પ્રેમ વિકસે છે અને પૂર્ણતા તરફ જાય છે.
“પ્રેમનું સ્વરૂપ વચનાતીત છે. કઈ મહાભાગ્યવંત વિરલ પાત્રમાં એ પ્રેમ પ્રગટ થાય છે, પ્રેમ કામના રહિત, પ્રતિક્ષણ વૃદ્ધિ પામતો, વિચ્છેદ રહિત, સૂક્ષમાતિસૂક્ષમ અને અનુભવરૂપ છે. તેવા પ્રેમને પામીને પ્રેમી પ્રેમને જ જુએ છે, પ્રેમને જ સંભારે છે, પ્રેમને જ સાંભળે છે, પ્રેમનું જ વર્ણન કરે છે, પ્રેમનું જ ચિંતન કરે છે અને તેમ કરીને પ્રેમને ખૂબ વિકસાવે છે.”
પ્રભુ સ્વરૂપ શ્રીગુરુ પ્રત્યે અમૃતસ્વરૂપ પ્રેમભક્તિ પામીને પ્રભુપ્રેમી કેઈ અન્ય ઉપાધિરૂપ વસ્તુની ઈચ્છા કરતો નથી. સંયોગ વિયોગ કે ખેદજનક પ્રસંગમાં શેક કરતો નથી. નિંદા, અપમાન, અવગણના આદિ વિષમ નિમિત્તે હેવા છતાં દ્વેષ કે કોધ કરતો નથી, તથા તે કઈ પદાર્થમાં પ્રીતિ આસક્તિ કરતો નથી, કેમકે તેની પ્રેમભક્તિ કામનાયુક્ત નથી, તે વિધિસ્વરૂપ છે.”
પરમાત્મારૂપ પ્રેમમૂર્તિ શ્રી ગુરુમાં પ્રેમ કરવાથી પ્રેમને વિકસાવી પૂર્ણતા તરફ લઈ જવાથી જ સત્યસ્વરૂપે આનંદ, સુખ અને શાંતિ મળે છે, અને તે જ સાધનના આરાધનાથી પ્રેમી જન પતે પરમાત્મરૂપ થાય છે.”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
