________________
આત્માનુભૂતિ : ૧૯૭
આજ્ઞાને શિરસાવદ્ય ગણી ભાવપૂર્વક આરાષવા તત્પર થાય છે, આત્મભાવથી તે મગલકાર્યમાં પ્રવૃત્ત થાય છે અને શ્રી ગુરુના આશીર્વાદ સાથે હોઈ તે કાય'ની સફળતા નિશ્ચયરૂપ હોય તેમાં સદેહ કેમ હોય ? એક તરફ શિષ્યને પોતાના શુભ ઋશુનુમંધી શ્રીગુરુ પ્રત્યેના પ્રેમ અંતરમાં શાંત ભાવે પ્રવહે છે અને ખીજી માજી તે શ્રીગુરુએ આપેલ આજ્ઞાનું આરાધન પણ એવા જ સ્નેહભાવથી કરવામાં લીન થાય છે. આત્મા જ્યારે પેાતાના સ્વરૂપને દર્શાવનારાં વચનેનું સ્મરછુ કરે છે, ત્યારે તે આત્મા વચનના ભાવમાં રહેલ પેાતાના સ્વભાવને પ્રેમથી પકડે છે અને દેહ તે હું' એવી પૂની પડવાળી માન્યતાનેા સદંતર ત્યાગ કરી તે પાતારૂપે પરિણમે છે, અર્થાત્ આત્મા સ્વરૂપ પ્રતીતિ કરે છે. પ્રેમસમાધિ પછીની આ આત્મસમાધિની પ્રશ'સનીય દશા છે. આ અનુમવદશામાં દેહનું, ઇન્દ્રિયાના વિષયાનું કે ખાદ્યનુ કાઈ લક્ષ હાતુ નથી; તે વેળાએ સકલ્પ વિકલ્પ, રાગદ્વેષ, તેમાંનું કઈ નથી; મન ઊંડાણુમાં જઈ શાંતભાવને ભજતું હોય છે; અને આત્માપચેગ સ્વભાવ ભાવમાં સ્થિર થયે હોઈ ત્યાં ચતન્યનું જ્ઞાન છે, શાંતભાવનુ' સામ્રાજ્ય છે, અપૂર્વ શાંતિનું અપૂર્વ સવેન છે. આ ધન્યદશા આત્માનુભૂતિના પવિત્ર અને શુભ નામથી ઓળખાય છે.
શ્રીગુરુ શિષ્યના કલ્યાણાર્થે જે મંત્ર સ્વરૂપ વચને સ્મરણ માટે આપે છે, તેનમુનારૂપે નીચે મુજબ આપીએ છીએ.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
