________________
૧૪૦ : આધ્યાત્મિક નિબંધ પશુરોનિમાં જન્મ થાય છે. બીજે સરળ ભાવે આરાધના કરતાં અંતકાળે મૃત્યુ પામી દેવ થાય છે.
હવે પરસ્પર આપેલ વચનથી બંધાયેલ દેવગતિમાં ગયેલા જીવને તે જ કારણથી બિંધન કરેલ ઋણ ઉદયમાં આવતાં પશુનમાં જન્મેલા મિત્રને અવધિજ્ઞાનના બળથી ખેળી કાઢે છે, તેને પ્રેરણા આપી ધર્મભાવની
સ્કૃતિ અને દઢતા કરાવે છે, અથવા પૂર્વ મનુષ્યને જે પિતાને દેહ હતો તે વિકૃને તેની પાસે આવી પૂર્વના સાથે મળીને કરેલા આરાધન સંબંધે જણાવે છે તેમ ધર્મવચન સંભળાવે છે, તેના નિમિત્તથી તે પશુનિના જીવને અંતર જાગૃતિને સારે લાભ મળે છે અને પોતે સેવેલ માયાકપટ માટે ખેદ કરી, મનમાં જ દોષની ક્ષમાયાચના કરી કેઈ પ્રકારે હળવાશ અનુભવે છે. તેનું ફળ ઘણું કરીને તેને દેહત્યાગ પછી દેવગતિમાં જવારૂપ થાય છે. શુભ ઉદયના ઘણા પ્રકારમાંથી એક પ્રકાર સમજવા અર્થે અહીં આવે છે. અશુભ ઉદય
કોઈ બે જીવ વચ્ચે ઝેરનો મજબૂત બંધ હોય, પરંતુ કર્મની સ્થિતિ એવી બંધાણી હોય કે કોઈ એક ગતિમાં બંને સાથે સંબંધમાં આવવાનો પેગ હોય ત્યારે તે કર્મનો ઉદય ન આવે, પરંતુ તેને ઉદય એક દેવ અને બીજે તિર્યંચ એ ગતિઓને પ્રાપ્ત થાય ત્યારે
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
