Prabandh kosha

Author(s): Rajshekharsuri, Jinvijay
Publisher: Singhi Jain Gyanpith

Page 55

प्रबन्धकोशे
अस्माकमिति हि' प्रतिज्ञाऽऽस्ते धर्मेण राज्ञा सह खयमामः समेत्य त्वत्समक्षं यदाऽस्मानाकारयते किल, तदा तत्र यामो नान्यथा इति । प्रतिज्ञालोपश्च नोचितः सत्यवादिनां प्रतिष्ठावताम् । ततो मन्त्रिण उपकन्यकुब्जेशमाजग्मुः | सूरीणां तदुक्तमुक्तं लेखश्चादर्शि । तत्र लिखितं यथा
5 ८३. अस्माभिर्यदि वः कार्यं तदा धर्मस्य भूपतेः । सभायां छन्नमागम्य स्वयमापृच्छ्यतां द्रुतम् ॥ २३ ॥
२६ ॥
८४. विंझेण विणावि गया नरिंदभवणेसु हुंति गारविया । विंझो न होइ वंझो गएहिँ बहुएहिँ वि गएहिँ ॥ २४ ॥ ८५. माणसरहिएहिं सुहाई जह न लब्धंति रायहंसेहिं । तह तस्स वि तेहिं विणा तीरुच्छंगा न सोहंति ॥ २५ ॥ ८६. परिसेसियहंसउलं पि माणसं माणसं न संदेहो । अन्नत्थ वि जत्थ गया हंसा वि बया न भण्णंति ॥ ८७. हंसा जहिँ गय तहिँ जि गया महिमंडणा हवंति । छेहउ तांह महासरहं जे हंसेर्हि मुच्चति ॥ २७ ॥ ८८. मलऔं सचंदणु चिय नइमुहहीरंतचंदणदुमोहो । पन्भट्ठ पि हु मलयाओं चंदणं जायइ महग्घं ॥ २८ ॥ ८९. अग्घायंति महुअरा विमुक्ककमलायरा वि मयरंदं । कमलायरो वि दिट्ठो सुओ वि किं महुअरविहीणो ॥ २९ ॥ ९०. इक्केण कुत्थुणं विणावि रयणायरु च्चिय समुद्दो । कुत्थुहरयणं पि उरे जस्स ठिओं सोवि हु महग्घो ॥ ३० ॥ ९१. पई मुक्काण वि तरुवर फिट्टइ पत्तत्तणं न पत्ताणं । तुह पुणु च्छाया जइ होइ कह वि ता तेहिं पत्तेहिं ॥ ३१ ॥ ९२. जे के वि पहू महिमंडलंमि ते उच्छुदंडसारिच्छा । सरसा जडाण मज्झे विरसा पत्तेसु दीसंति ॥ ३२ ॥
९३. संप पहुणो पहुणो पहुत्तणं किं चिरंतणपहूणं । दोसगुणा गुणदोसा एहिं कया नहु कया तेहिं ॥ ३३ ॥
10
15
३२
20
एतद्वाचयित्वा सोत्कण्ठं नृपः सारकतिपय पुरुषवृतोऽचालीत् । गोदावरीतीरग्राममेकमगमत् । तत्र खण्डदेवकुले वासमकार्षीत् । देवकुलाधिष्ठात्री व्यन्तरी सौभाग्यमोहिता गङ्गेव भरतं तं भेजे । प्रभाते करभमारुह्य तां देवीमापृच्छ्य प्रभुपादान्तं प्राप । गाथार्द्ध पपाठ
९४. अञ्जवि सा सुमरिज को हो होइ एगराईए । सूरीन्द्रः प्राह
गोलानईय' तीरे सुन्नउले जंसि वीसमिओ ॥ ३४ ॥
इति । अन्योऽन्यं गाढमालिलिङ्गतुरुभौ । तत आम आह सम
९५. अद्य मे सफला प्रीतिरद्य मे सफला रतिः । अद्य मे सफलं जन्म अद्य मे सफलं कुलम् ॥ ३५ ॥ रात्रौ इष्टगोष्ठी ववृते मधुमधुरा । ततः प्रभाते सूरिर्धर्मनृपास्थानमगमत् । आम 25 प्रधानैः खैः पुरुषैः सह स्थगीधरो भूत्वाऽऽगच्छत् । [['आम आवउ' इति ब्रुवाणैः ] सूरिभिर्धर्मा आमस्य विशिष्टपुरुषा दर्शिताः । एते आमनृपनराः किलास्मानाहातुमायाताः - इति । धर्मेण राज्ञा पृष्टं विशिष्टजनपार्श्वे भो आमप्रधाननराः ! स भवतां स्वामी कीदृशरूपः । तैर्निगदितम् - यादृगयं स्थगीधरस्तादृगस्ति । प्रथमं मातुलिङ्गं करे धारयित्वा आम आनीतोऽस्ति । सूरिभिः पृष्टम् भोः स्थगीधर ! तवकरे किमेतत् ? । स्थगीधरीभूतेन श्रीआमेनोक्तम्30 'बीजउरा' इति । क्षणार्द्धेन वार्त्तामध्ये सूरिभिः सूक्तमवतारितम्
1P नास्ति । 2A कन्यकुब्जेशसमीपे । 3P नास्ति । 4 A गोदानईइ । 5 AC फलम् । 1 P पुस्तक एवैतद्वाक्यं लभ्यते । 6 A वार्तार्द्धमध्ये |