________________
चित्तज्ञः शीलसम्पन्नो वाग्मी दक्षः प्रियंवदः । यथोक्तवादी स्मृतिमान् दूतः स्यात्सप्तभिर्गुणैः ।।९।। પરના મનને જાણનાર, શીલસંપન્ન, બોલવામાં ચાલાક, દક્ષ, પ્રિયવાદી, યથાર્થ બોલનાર અને સ્મરણમાં રાખનાર, એ સાત ગુણો દૂતમાં હોવા જોઇએ. હા चितां प्रज्वलितां दृष्ट्वा वैद्यो विस्मयमागतः । नाहं गतो न मे भ्राता कस्येदं हस्तलाघवम् ।।१०।। પ્રજ્વલિત ચિતાને જોઇને વેદ્ય વિસ્મય પામ્યો કે, અહીંથી હું કે મારો ભાઈ તો ક્યાંય ગયા નથી, છતાં આ હસ્તલાઘવ(હાથચાલાકી) કોની હશે? Ilhoti , च्युता दन्ता सिताः केशा दृनिरोधः पदे पदे । पातसज्जमिमं देहं तृष्णा साध्वी न मुञ्चति ॥११॥ દાંત બધા પતિત થયા, કેશ બધા સફેદ થયા અને પગલે પગલે દષ્ટિ અટકવા લાગી તથા આ દેહ જાણે હવે પડવાની તૈયારી કરતો હોય તે છતાં અહો ! તૃષ્ણારૂપ સતી મૂકતી નથી. ll૧૧/ चिरं ध्याता रामा क्षणमपि न रामप्रतिकृतिः " પર વીતં રામાઘરઘુ જ રામફિનિતમ્ | . नता रुष्टा रामा यदरचि न रामाय विनति
र्गतं मे जन्माग्र्यं न दशरथजन्मा परिगतः ।।१२।। અહો! રામા(સ્ત્રી)નું મેં નિરંતર ધ્યાન ધર્યું, પણ શ્રીપરમાત્માની મૂર્તિનું એક ક્ષણભર પણ ધ્યાન ન ધર્યું, સ્ત્રીના અધરામૃતનું બરાબર રીતે પાન કર્યું, પરંતુ પરમાત્માના ચરણામૃતનું પાન ન કર્યું, રુષ્ટમાન થયેલ રમણીના ચરણે પડ્યો, પરંતુ પરમાત્માના પગે ન પડ્યો. અહો! એમ કરતાં મારો જન્મ ગયો છતાં શ્રીપરમાત્મા મને પ્રાપ્ત ન થયા. ૧રો.
