Nititattvadarsh

Author(s): Mahabodhivjay
Publisher: Jinshasan Aradhana Trust

Page 312

અરથીને અકલ નહિ કામી ન ગણે દોષ ।
સ્નેહી સંકટ નવિ ગણે લોભી નહિ સંતોષ ॥૨૫॥ આખાની આશા થકી અરધો તજવા જાય | ખોવે બંને ખાંતથી એ મૂરખનો રાય ॥૨૬॥ આવરદા ઓછી રહી પ્રભુથી કીયો ન પ્રેમ । ખાઈ ગયા તીડ ખેત્રને પછી પસ્તાવું કેમ II૨૭ણા
*
ઇચ્છે જેવું અવરનું તેવું આપણું થાય માનો નહી તો કરી જુઓ જેથી તરત જણાય I॥૧॥ ઇચ્છે સુખ ભૂંડાઇથી તે ક્યાંથી મલનાર । આકતણું બી વાવતાં આંબો નહિ જ થનાર ॥૨॥
ઇચ્છે ભૂંડું અવરનું તેનું ભુંડું થનાર । અન્ય કાજ ખાડો ખણે તેમાં તે પડનાર ॥૩॥
*
ઉજડ ખેડા ફિર વશે નિર્ધનીયાં ધન હોય । ગયા ન યોવન સંચરે મુવા ન જીવે કોય ॥૧॥ ઉંચા `કુલ કિસ કામકા જ્યાં નહી પ્રભુકો નામ | ઇસસે તો શૂક જ ભલા જસ મુખ બોલે રામ II૨॥ ઉપજે મતિ જન મન વિશે જેહવું ભાવી હોય । -શુદ્ધ માર્ગ સૂજે નહી કોઇ સમજાવે તોય II3Iા
ઉઘાડા દીવા વિશે પતંગ જેમ જપલાય । તિમ નારીના નેત્રમાં ભ્રષ્ટજનો ભરમાય ॥૪॥
ઉંચૂં જોતો બલદીઓ નીચું જોતી નાર । એકલ હટ્ટો વાણીઓ એ ત્રણ દૂર નિવાર પા
૨૮૭