________________
૧૦
એક ગામ પર ધાડપાડુઓનું આક્રમણ થતાં ડરના માર્યાં સ્ત્રી બાળકોન મૂકીને ભાગી ગયેલા લોકોને એમણે જણાવેલું કે કાયરતા એ હિં’સાથી પણ ભયંકર છે. માટે જો તમે વીરતાપૂર્વક સશસ્ર સામના કરી હિં...સા કરી હોત તા હું એને અહિંસા માની ખુશ
થાત.
આવા શબ્દો સેંકડો યુગેા પછી જળવાઈ રહે અને આજુબાજુના સંદર્ભો, એ પુરુષનું જીવનકાય, એમના આચારવિચારા તથા સિદ્ધાંતા છૂટી જાય તે એ પુરુષને નામે કેવા વિકૃત પ્રચાર થઈ શકે!
એટલે મૂળ પુરુષના મુખમાં કોઈ પણ વાકયો મુકાયેલાં શાસ્ત્રોમાંથી નીકળી આવે, પણ જ્યાં સુધી એના સંદર્ભો તથા એ મૂળ પુરુષની જીવનનિષ્ઠા ન સમજાય તેમ જ એવા શબ્દો કયારે, કથાં, કેતે અપેક્ષીને ખેલાયેલા એનેા ખ્યાલ ન રહે, તેા એ મૂળ પુરુષના સિદ્ધાંતનુ જ ખૂન કરવા બરાબર અને. માટે જ કહેવામાં આવ્યું કે ચર્ચ નાસ્તિ સ્વયં प्रज्ञा शास्त्रं तस्य करोति किम् ।
(અનુસંધાન પાનું ૧૦૭, પેરેગ્રાફ પહેલા)
પિડતાએ મૂળ માગધી પ્રમાણે રુવે પોયસરીને પાર્ડને આધારે એ કબૂતરાનાં શરીર રાંધ્યાં છે તેનું મારે પ્રયાજન નથી પણ તેના ઘરમાં મન્નારજ્જે બિલાડાએ મારેલુંવરિયાતિ વાસી એવું તમંત કૂકડાનું માંસ છે તે તું લઈ આવ, એવા અથ કર્યાં છે; જ્યારે પરંપરા પ્રમાણે ‘ વોય એટલે કાળુ, મન્નારક્કે એટલે માજાર નામના વાયુની શાંતિ માટે સંસ્કારિત કરેલા – ભાવના દીધેલા પરિચાસિદ્ વિસા સુધી ચાલે તેવા જે ઘુટમંસ ખીજોરાપાક છે તે લઈ આવ’ એવા અથ છે.
સમીક્ષા ઃ સરીર શબ્દ દેહના અથમાં નાન્યતર જાતિના છે, પણ અહીં -નરવાચક હોઈ પાકના અથમાં છે, એ કબૂતરાનાં શરીર એટલે હાડકાં ચામડી–પાંખ સાથે શરીર કહેવાય એ કેવી રીતે રાંધી શકાય ? જ્યારે
