________________
પ્રકરણ ૧ લું
૯
કેઃ—“ અધુરા ધડા છલકાય પણ ભર્યો ન છલકાય '' તેમ મનુષ્યના જીવનમાં ગંભીરતાનું લક્ષણ આવવું ઘણું જ મુશ્કેલ છે, તે લક્ષણ તે કાઇક વીરલાઓમાં જ હોય છે !
આ સમયે ત્યાંના રાજા નંદને ત્યાં ઘણે વર્ષે પુત્રપ્રાપ્તિ થઈ. તેથી રાજા નદને કઈ જાતની ખામી હોય ! જ્યાં અનેક જાતના વૈભવ, અનેક જાતની સાઘુખી અને લક્ષ્મીના અખૂટ ખજાના હાય વળી પુત્રની પ્રાપ્તિ થઈ પછી કઈ વાતની મણા હાય ! આથી રાજાએ પુત્રની જન્મપત્રિકા બનાવવા વિચાર કર્યાં. ત્યાં તે વરાહમિહીરને શેાધવા જવું પડે તેમ નહેતું. જેથી વરાહમિહીરે જન્મપત્રિકા બનાવી. પુત્રનું આયુષ્ય કુંડળીમાં જોઇને સેા વરસનું કહ્યુ તેથી રાજા ઘણા જ ખુશી થયા અને રાજા નંદે વરાહમિહીરને ઘણું જ ઈનામ આપી તેનું સન્માન કર્યું.
હવે વરાહમિહીરને વિચાર થયા કે ભદ્રબાહુને ઘાટ ઘડવાને આ લાગ સારા આવ્યેા છે, માટે લાવ યુક્તિ કરૂ. થોડીવાર વિચાર કરી રાજા ન૬ની પાસે ગયા અને કહ્યું કેઃ—
જુઓ ! નગરના તમામ નાગરીકેા તેમ જ પ્રજાના તમામ સારા સારા આગેવાને આવી ગયા પણ પેલા જૈન સાધુ ભદ્રબાહુ સ્વામીએ આપશ્રીને મળવા પુરતા પણ વિવેક કર્યો છે? તે તે શા કારણથી નથી આવ્યા તેનું કારણ તો જાણેા ! ” વરાહમિહીરે રાજાનને સમજાવ્યુ.
,,
''
=
આ વાત સાંભળી રાજાએ મંત્રી શકડાળને ખેાલાવી કહ્યું કેઃતમામ નગરજને મને પુત્રની ખુશાલીમાં મળવા આવ્યા પણ તમારા જૈનના આચાર્ય ભદ્રબાહુસ્વામીએ મને મળવા આવવાની પણ તસ્દી લીધી નથી. આથી તુરત જ શકડાળ મંત્રી ભદ્રબાહુસ્વામી પાસે આવ્યા અને નંદરાજા પાસે થયેલી વાત કહી સભળાવી.
