________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
આનંદલહરી
૧૯
મારા છે. ભગવાન ‘મારા’છે એ ખબર પડી કે તે મ ગલ લાગશે. ત્યાં સુધી ભગવાન દયાળુ, કૃપાળુ, ન્યાયી, પરીક્ષક, પતિતપાવન, નિયામક, ઉદાર લાગશે. ભગવાન ‘મારા' છે તે જે ક્ષણે આધ થાય તે જ ક્ષણે ભગવાન
મોંગલ થાય.
ભગવાન ‘મારા’ લાગવા તે સ્થિતિ (stage) જુદી છે. પ્રભુ ‘મારા’ છે એમ લાગવુ જોઇએ. આ શુભદૃષ્ટિ જ્ઞાનથી અને ભકિતથી થાય. આ બુદ્ધિના વિષય નથી, વણીના વિષય નથી, આ સમજણુના વિષય છે. ભગવાન ‘મારા’ છે આ માંગલ્ય છે. આપણે લગ્નમાં શુભમ ગલ લખીએ છીએ. લગ્નમાં શુભમગલ શુ? એક જીવ ખીજા જીવને દિલથી કહે કે ‘તુ મારી છે.’ મોંગલ શુભ જ છે. મંગલ એટલે ‘માટે,’ પરણતી વખતે સ્ત્રી પુરુષને કહે કે તુ મારી” અને પુરુષ સ્ત્રીને કહે કે ‘તું મારી.’ આથી લગ્ન શુભમંગલ છે.
ભગવાન સાથે શુભમંગલ કરવાનુ,તેની જોડે પરણવાનુ છે તેથી જ આ બધું કરવાનુ છે. શ્રાવણ મહિનામાં મહેનત એટલા માટે જ છે કે મુરિતયા જોવા આવે તે પહેલાં શણગાર (make-up) સજી લઉ. કાર્તિક સુદ અગિયારસને દિવસે આ જગદીશ, નટરાજ ઊઠશે અને જેવા નીકળશે કે કઈ એવા છે કે તેની સાથે પરણી શકુ? પણ તે બધાને જોઈને નાક મરડશે કારણ તેને કઇ પસંદ પડવાના નથી.
વેઢા અને ગીતા, ખાની દૃષ્ટિથી જીવને શણગાર કરે. આટલું જ વેદાનુ કામ છે કે તે જીવને ભગવાનને ગમે તેવે ખનાવે. મંગલ દૃષ્ટિ થઇ કે તે સૌ જોઈ શકે, ખીજા કેઈને ખખર ન પડે. સૌ સમજવા માટે નજર બદલાવા, દૃષ્ટિ સુંદર બનાવે. જગત સુદર લાગવું જોઇએ અને જગતમાં કોઇ વસ્તુ અમુન્નુર લાગવી ન જોઇએ. જેમ ભગવાન મગલ તેમ સૃષ્ટિ પણ મગલ. મદ્રે તેવું વિશ્વ યન્તિ લેવા:। જગત દુ:ખી છે જ નહિ. આપણે રડીએ તે ખેડુ છે.
આપણે નવલકથાનું પુસ્તક વાંચતાં હાઈએ. તે નવલકથામાં આવે કે એક જીવ વંટોળીયા પવનમાં પોતાની રાજી શોધવા નીકળ્યા છે પણ કંઈ મળતું નથી. તે ભૂખથી પીડાઇને મરી જાય છે. આ અસહાય જીવની કરૂણ કહાણી વાચતાં વાચતાં આંખ ભીની થાય, કંઠે ભરાઈ આવે. આમ બધું થાય પણ ખીજી ઘડીએ લાગે કે આ બધુ' પુસ્તકમાંનું છે. છાપેતુ' બધું સાચું હાતું નથી. આવી જ રીતે જગતમાંનું દુઃખ જોઇને આંખ ભીની થાય, હૃય ભરાઇ આવે. ભરાઇ આવે. પણ વિવેકબુદ્ધિથી
For Private and Personal Use Only
