________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૧૧૬
તત્વજ્ઞાન
છેવટે બાને બધું કામ પડતું મૂકીને છેકરાને કેડ ઉપર લેવું પડે.
આવી રીતે ભકતને ભગવાન વૈભવ આપે તે તે લે, અને તે છતાં યે રડવાનું ચાલુ રાખે ત્યારે ભગવાન કહે કે, “તને શું જોઈએ? ભકત કહે કે, “મને “તું” જોઈએ. ભક્તની આવી ઈચ્છા હોય; પણ તે માત્ર ભકતને “ભગવાન” બનાવે, તેની માગણી તે નમ્ર હોય કે તારી પાસે તેને રહેવું હોય; તેથી કહે કે “બા! તું મને જોઈએ. પણ તું તે અધિક ઈચ્છાપૂતિ કરે અને ભકતને તારૂં પદ જ આપી દે. - તમે જેમ જેમ ભગવાન પાસે ઈચ્છાપૂર્તિ માટે જાઓ તેમ તેમ તમારી ઈચ્છા ઓછી થતી જાય અને છેવટે ઈચ્છાની નિમિતિ જ બંધ થઈ જાય–ભગવાન પાસે ગયા પછી માગવાનું જ ભૂલી જવાય. પછી ભગવાન આઘા થાય ત્યારે લાગે કે, આપણે માગવાનું જ ભૂલી ગયા. અને ત્યાર પછી ભગવાન પાસે માગવાની જ વૃત્તિ થતી નથી.
તુકારામની પત્ની કહે કે, “તમે તે જ ભગવાનને મળો છે અને ઘરમાં અગવડ છે તે પૈસા માગેને?” ત્યારે તુકારામ કહે કે, “આ વાત સાચી છે, હવે હું માગીશ !' બીજે દહાડે પત્ની પૂછે કે, પૈસા માગ્યા તે તુકારામ કહે કે, હું ચિત્ત એકાગ્ર કરીને ભગવાન પાસે જાઉં છું પણ તેની પાસે ગયા પછી માગવાનું જ ભૂલી જાઉં છું.” " માં ઘણી વખત આવું માગવાનું ભૂલી ગયેલાને પાછળથી દુખ પણ થાય. જે બીજા પાસે માગવાનું ભૂલી જાય તેને દુખ થતું હશે; પણ અહીં આ વિશેષ છે કે, ભગવાન પાસે માગવાનું ભૂલી જઈએ તે દુખ નથી જ થતું; પણ માગવાની વૃત્તિ જ ખલાસ થઈ જાય છે. આવું થયા વગર વાસનાપૂર્તિ થતી જ નથી. આને જ ભવરગ કહે છે. પણ બા! આ ભવોગ મટાડીને તું ઈછા નિર્મિતિ જ બંધ કરે છે, તેથી જ કહું છું કે “ તે ૩ર.” ' બા ખુલ્લે થઈને હું આવ્યું છું, બધું ખલાસ કરીને તારી પાસે આ છું. હવે “તું” અને “હું બે જ જણા છીએ. મને ઈચછા રહી જ નથી-છતાંયે તારે જે આપવું હોય તે આપ.
શંકરાચાર્યની અનુભૂતિ કંઈક જુદી જ છે. આ કલેકમાં જુદો જ ભાવાર્થ છે તે આપણે જોયું.
For Private and Personal Use Only
