________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૧૮૨
તત્ત્વજ્ઞાન
છે. ભગવાન પાંચ લાખ આપે તે પચીસ લાખની માગણી કરે. બધા વેપારી ભિખારી છે. દસ લાખની મૂડી હોય તે પચીસ લાખને બંધ કરે. કેઈ વેપારી લાંબા પગ કરીને સુઈ શકતા નથી. વેપારી એટલે દેવાદાર. ભાગ્યે જ કઈ વેપારી દેવાદાર નહિ હોય. વેપારી દસ હજાર રૂપિયા લાવે અને ચાલીસ હજાર રૂપિયા લેક પાસેથી ભેગા કરે અને લીમીટેડ કંપની કાઢે. તેમની અકકલ જબરી છે, પણ તે દેવાદાર છે. દેવાદારી વધ્યા પછી નિરાંતે સૂવાય કેમ? જગતમાં તે જ સૈ કરતાં વધુ સુખી છે (happiest man in the world) કે જે કહી શકે કે, મારે કઈને કશું આપવાનું નથી –મારૂં બારણુ કઈ ખડખડાવશે નહિ આ માણસ મળવો મુશ્કેલ છે. કેઈને તૃપ્તિ નથી, ઓડકાર નથી, કયાં ઉભા રહેવાનું તે કેઈને ખબર નથી, બધાની દોડધામ ચાલે છે. માણસને કહીએ કે, દેડધામ છેડીને બે ચાર અઠવાડિયાં શાંતિ રાખ. ચાલ મારી સાથે; તે તરત તે કહેશે કે, “તમારી સાથે આવું, પણ આ બીઝનેસ છેડતું નથી. અરે! છાતી ફૂટી ગઈ ત્યાં સુધી બીઝનેસ? શું બીઝનેસને સ્મશાનમાં સાથે લઈ જવાનું છે? મૂળ વાત એ છે કે, માણસને એડકાર જ નથી, અને તેથી સુખ નથી.
માણસને કેમ સુખ આપવું આ ભગવાનને માટે કેયડો (problem) છે; તેથી જ તે કલિયુગમાં આવતા નથી. માણસ સુખી થતેજ નથી તેથી ભગવાને હાથ ધોઈ નાખ્યા છે. જેમ કરાથી કંટાળીને બાપ હાથ ધોઈ નાખે અને છોકરાને છોડી દે તેમ ભગવાને માણસને છોડી દીધું છે. આ હું વિનેદમાં કહું છું – ભગવાન છેડી દે તે માણસને જીવવું અશક્ય થઈ જાય.
આવી જ રીતે બુદ્ધિને જવર અહંકાર છે. “મારી પાસે અકકલ છે” આ અહંકાર છે. અકકલવાળાને જવર જાય જ નહિ. આ પંડિત ભગવાનની પણ ભૂલે કાઢે. એક પંડિત કહે છે કે, ભગવાન ! આ સૃષ્ટિ તે બનાવી છે, પણ તે મારી સલાહ લીધી નહિ તેથી તેમાં દે રહી ગયા છે. ક્યા દેશે? તે કહે છેઃ
गंधः सुवर्णे फलमिक्षुदण्डे नाकारि पुष्पं खलु चन्दनेषु । विद्वान्धनाढ्यो न तु दीर्घजीवी धातुः पुराकोऽपि न बुद्धिदोऽभूत् ॥
For Private and Personal Use Only
