________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૧પ૦
तत्वज्ञान
न मे द्वेषरागौ न मे लोभमोही मदोनैव मे नैव मात्सर्यभावः। न धर्मो न चार्थो न कामो न मोक्ष: चिदानंदरूपः शिवोऽहम् शिवोऽहम्॥
મારામાં કઈ રાગ, દ્વેષ, લેભ કે મેહ નથી, મને કેઈને મદ કે મત્સર નથી. મને ધર્મ, અર્થ, કામ અને મોક્ષ કેઈની જરૂર નથી; હું પિતે જ ચિદાનંદરૂપ શિવ છું.
આ પ્રકારની અનુભૂતિ સાધકને થાય છે. તે પછી સાધક ન રહેતાં સિદ્ધ થાય છે. તેને પિતામાં કે બહાર બીજું કાંઈ નજરે ચડતું નથી, બધે જ તેને બ્રહ્મતત્ત્વનું દર્શન થાય છે.
પિતાના બાળકને લાડ લડાવતી વખતે માને બાળક સિવાય બીજું કાંઈ દેખાતું નથી, આજુબાજુનું બધું તે ભૂલી જાય છે. આ આનંદનું આલંબન નાનું અને શુદ્ર છે, છતાં પણ આવું થતાં આપણે જોઈએ છીએ, તે જે જગદીશનું મહાન આલંબન લે તેને બધે જ જગદીશ દેખાય; અને જગત નજરે જ ન ચડે તેમાં શી નવાઈ? 7 મે નાદિરામ્,
મને જગત દેખાતું જ નથી” આવું આ ત્રાષિઓનું દર્શન છે. જેવી રીતે રમકડાંથી રમતાં રમતાં બાળક ખાવાનું પણ ભૂલી જાય છે, તેવી જ રીતે એ તત્ત્વવેત્તાએ પણ જ્યારે કૃષ્ણ સાથે એકાગ્ર થાય છે ત્યારે બધું જ ભૂલી જાય છે. એ પ્રેમના મહાસાગરમાં નહાયા પછી તેમને લોકોને પ્રેમ ફિકકે લાગે છે. આકર્ષક રંગ જોયા પછી બીજા રંગ ઉપર લેકેનું ચિત્ત ચોંટતું નથી. સારું તાજું કેળું ખાધેલે માણસ સડી ગયેલું, રસ્તા ઉપર ઘેડાના પગથી દબાઈ ગયેલું કેળું લે એવી કલ્પના તમે કરી શકે છે ! તેવી જ રીતે દિવ્યપ્રેમ અનુભવવાવાળાને સાંસારિક પ્રેમમાં કેમ રસ આવે? આવું હોવા છતાં પણ તે કામના ભક્ષક કામના રક્ષક બન્યા. “જગતમાં આપણું કઈ જ નથી” એ જાણવા છતાં પણ તે ત્રષિઓએ શીખવ્યું કે, મારા મવા વિરો અવ . માતાને દેવ માન, પિતાને દેવ માન.
આ સૃષ્ટિને પ્રલય કરવાની જેની સ્વાભાવિક મતિ છે તેવા તે શિવને આ સૃષ્ટિનું મહાન આકર્ષણ લાગ્યું અને તેણે સૃષ્ટિને જીવાડી. તમે પોતે રોજ રાત્રે પ્રલય કરતા રહેલા છે. રોજ રાત્રે સૂતી વખતે
For Private and Personal Use Only
