________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
આનંદલહરી
૨૫
છે. કેવળ સિાવ નિર્ગુણ છે, કેવળ ની લાચાર છે. આ વાવરિાવનું મિશ્રણ થાય તે લાલાશ આવે. જેટલા પ્રમાણમાં જીવનમાં પ્રભુ આવે તેટલા પ્રમાણમાં લાલાશ-મસ્તી આવે. છોકરો મા પાસે તોફાન કરે જ. તે માને પણ નીચે બેસાડે. મા પાસે જ તેનું તોફાન હેય. જેને મા મળી નહિ, જેને મા જડી નથી કાં તે જેની મા મરી ગઈ છે તે કયા મિજાજથી તેફાન કરે? તે તેફાન કરે જ નહિ.નિશાળમાં છેક જાય તે ડાહ્યો–ડમરો હોય પણ ઘેરે આવે અને માના મેઢા ઉપર જ પુસ્તક ફેકે. ત્યાંથી જ તેની શરૂઆત થાય. મા પાસે આવીને ઉપર ચડે, નીચે કૂદકા મારે, માથું કૂટીને લેાહી નીકળે તે મા ઊભી જ છે. આવી રીતે ભકતેમાં પણ જુદી મસ્તી દેખાય.
કેવળ રિવ ને કંઈ કિંમત નથી અને કેવળ નીવ ને પણ કિંમત નથી. નિર્ગુણ નિરાકારનું શું વર્ણન થાય? વીવને લીધે શિવ થયે. મારે
મને ગમે છે કારણ “હું”“તું”ને જીવાડે છે. આ કેત્તર સંબંધ છે. આ સંબંધ જ્યારે થાય ત્યારે લાલાશ આવે. નવ-રિાવ ના મિલનમાં લાલાશ છે.
જેટલા તમે જગદંબા પાસે જશે તેટલા તમારા તોફાન મસ્તી વધે. ભકતનાં તેફાન મસ્તી વધેલાં હેય. તે જગદંબાને કહે “મારે કંઈ કરવું જ નથી. તું કહેતી હશે તે તારા ઉપર ઉપકાર કરવાને માટે કામ કરૂં જેમ બચ્ચે કહે કે “મારે કોથમીરની જરૂર નહિ પણ બા! તારા ઉપર ઉપકાર કરવાને માટે કેથમીર લઈ આવું તેમ તુકારામ બુવા કહે કે માતા ૩ ૩૫%ારાપુર તા. ભકતો લાચાર નહિ અને દૂબળા નહિ. બચ્ચાને મા પાસે વિવેક નહિ, એ તો બે પગ લાંબા કરીને બેસે અને માને લાત પણ મારે. આપણને એમ લાગે કે “ભગવાન ઉપર ઉપકાર કરવા કામ કરું છું આવું બોલાય? આપણને વિવેક હય, ભકતને વિવેક નહિ. આ જીવન વિલોભનીય છે, કમનીય છે. આ ચિંતામુકત (care free) જીવન છે. આ જ જીવન છે. આપણે તે મરતા નથી તેથી જીવીએ. ભકતેના જીવનમાં લાલાશ છે, રક્તિમા છે.
મા! જે તાંબુલ ખાધું તેનું કારણ છે. તારા હોઠ ઉપર જે રક્તિમાં છે તેનું કારણ તારી પાસે ભક્તો પ્રેમથી આવ્યા હશે ત્યારે આસકિત ભરેલા પ્રેમથી તે એમને બચી ભરી તેથી તારા હોઠ લાલ થયા. તારી એ આસકિત
For Private and Personal Use Only