Book Title: Agam 01 Ang 01 Acharanga Sutra Part 02 Stahanakvasi
Author(s): Madhukarmuni, Shreechand Surana, Shobhachad Bharilla
Publisher: Agam Prakashan Samiti
View full book text
________________
२२२
बीओ उद्देसओ
द्वितीय उद्देशक
आचारांग सूत्र - द्वितीय श्रुतस्कन्ध
सावद्य-निरवद्य भाषा - विवेक
५३३. से भिक्खू वा २ जहा वेगतियाई रुवाई पासेज्जा तहा वि ताई णो एवं वदेजा, तंजहा - गंडी गंडी ति वा, कुट्ठी कुट्ठी ति वा, जाव महुमेहणी ति वा, हत्थच्छिण्णं १ हत्थच्छिण्णे ति वा, एवं पादच्छिण्णे ति वा, कण्णच्छिण्णे ति वा, नक्कच्छिण्णे ति वा, उच्छिण्णेति वा ।
जे यावणे तहप्पगारा २ एतप्पगाराहिं भासाहिं बुझ्या २३ कुप्पंति माणवा ते यावि तहप्पगारा तहप्पगाराहिं भासाहिं अभिकंख णो भासेज्जा ।
५३४. से भिक्खू वा २ जहा वेगतियाई रुवाई पासेज्जा तहा वि ताई एवं वदेज्जा तंजहा ओयंसी ओयंसी ति वा, तेयंसी तेयंसी ति वा, वच्चंसी वच्चंसी ति वा, जसंसी जसंसी ति वा, अभिरूवं अभिरूवे ति वा, पडिरूवं पडिरूवे ति वा, पासादियं पासादिए ति वा, दरिसणिज्जं दरिसणीए ति वा ।
जे यावणे तहप्पगारा एयप्पगाराहिं भासाहिं बुइया २ णो कुप्पंति माणवा ते यावि तहप्पगारा एतप्पगाराहिं भासाहिं अभिकंख भासेज्जा ।
इवा,
५३५. से भिक्खू वा २ जहा वेगतियाई रुवाई पासेज्जा, तंजहा – 'वप्पाणि वा जाव गिहाणि वा तहा वि ताई णो इवं वदेज्जा, तं [ जहा ] – सुकडे ति वा, सुडुकडे ति वा, साहुकडे कल्लाणं ति वा, करणिज्जे इ वा । एयप्पगारं भासं सावज्जं जाव णो भासेज्जा । ५३६. से भिक्खू वा २ जहा वेगइयाई रुवाई पासेज्जा, तं [ जहा ] वप्पाणि वा, जव गिहाणि वा, तहा वि ताइं एवं वदेज्जा, तंजहा—- आरंभकडे ति वा, सावज्जकडे ति वा, पयत्तकडे ति वा, पासादियं पासादिए ति वा, दरिसणीयं दरिसणीए ति वा, अभिरूवं अभिवे
―
१. किसी प्रति में 'हत्थच्छिण्णं हत्थच्छिणेति' इत्यादि पाठ के बदले 'हत्थच्छिणं हत्थच्छिणेति' के बाद एवं पाद-नक्क-कण्ण- उट्ठा' पाठ मिलता है। निशीथसूत्र के चतुर्दश अध्ययन में भी 'हत्थच्छिण्णस्स पायच्छिण्णस्स, नासच्छिण्णस्स कण्णछिन्नस्स ओट्ठच्छिण्णस्स असक्कस्स न देइ।' पाठ मिलता है, तदनुसार यही क्रम संगत प्रतीत होता है तथा सम्पूर्ण पाठ ही ठीक लगता है ।
२. 'यावि तहप्पगारा' का भावार्थ वृत्तिकार के शब्दों में- ' तथाऽन्ये च तथाप्रकाराः काण- कुण्टादयस्तद्विशेषणविशिष्टाभिर्वाग्भिरुक्ताः कुप्यन्ति मानवाः ।' अर्थात् - तथा दूसरे भी इस प्रकार के काने, कुबड़े, लूले, लंगड़े आदि मानवों को उन-उन विशेषणों से युक्त वचनों से कहने पर वे रुष्ट होते हैं।
३. यहाँ जाव शब्द से 'सावज्जं ' से 'णो भासेज्जा' तक का सारा पाठ सू० ५२४ के अनुसार समझें ।