________________
જુશિયાએ સ્વર્ગમાં મંદિરો જોયાં !
નજર દોડાવી તો દૂર દેવદૂત દેખાયો એટલે એની પાસે પહોંચી ગયા. એમણે દેવદૂતને કહ્યું,
અમે પૃથ્વી પર તો આકર્ષક મંદિરો બનાવીએ છીએ. એમાં સ્વર્ગપ્રાપ્તિ માટે ઈશ્વરની ઉપાસના કરીએ છીએ. પરંતુ તમે અહીં મંદિર શા માટે બંધાવ્યું ? સ્વર્ગમાં આવે તે સંત અને આવ્યા પછી એને વળી કોની સેવા-પૂજા કે પ્રાર્થના કરવાની હોય?”
દેવદૂતે જુશિયાની જિજ્ઞાસા જોઈને ઉત્તર આપતાં કહ્યું, સંતની પ્રાર્થનામાં જ સ્વર્ગ સમાયેલું છે. સ્વર્ગ તો ક્યાંય નથી. સંત સ્વર્ગમાં આવે છે એ તો ભ્રમ છે. હકીકતમાં સંત જ્યાં જાય છે ત્યાં સ્વર્ગ સર્જાય છે.”
જુશિયાનું સ્વપ્ન પૂર્ણ થયું પણ સાથે એને એક સત્ય લાધી ગયું.
સંતોનાં સ્વપ્ન કેવો હોય ? એ સ્વપ્નોમાંય એમના ઉમદા જીવનનું પ્રતિબિંબ હોય. એમાં કોઈ અજંપો કે અતૃપ્તિ ન હોય, એને બદલે આધ્યાત્મિક આનંદ હોય.
વિખ્યાત યહૂદી સંત જુશિયા મીઠી નીંદર માણી રહ્યા હતા ત્યારે એમને એક સ્વપ્ન આવ્યું. તેઓ ભ્રમણ કરતા-કરતા છેક સ્વર્ગમાં પહોંચી ગયા. સ્વર્ગની સુષ્ટિ જોઈને એમનું હૈયું નાચી ઊંડ્યું.
ઓહ ! કેવી રમણીય પ્રકૃતિ અને કેવાં સુંદર ઉદ્યાનો !” સ્વર્ગભૂમિ જોઈને એમનું હૈયું નાચવા લાગ્યું. ઠેરઠેર રંગબેરંગી પુષ્પો નજરે પડતાં હતાં અને આફ્લાદક શાંતિનો અનુભવ થતો હતો. એવામાં એમણે એક મંદિર જોયું અને મનમાં પારાવાર આશ્ચર્ય થયું.
અરે ! આ સ્વર્ગમાં મંદિર શા માટે ? ધરતી પર તો મંદિરની જરૂર છે, કારણ કે તેમાં ઉપાસના કરીને વ્યક્તિ સ્વર્ગ પામવા ચાહતી હોય છે, પરંતુ સ્વર્ગમાં વળી મંદિર શાને ? અહીં વળી કોની ઉપાસના કરવાની હોય અને એ દ્વારા બીજું શું મેળવવાનું હોય ? સ્વર્ગ મળે એટલે સઘળું મળી જાય. અહીં વળી આ મંદિરમાં કોની પ્રાર્થના થતી હશે ?”
સંત શિયા તો ઊંડા વિચારમાં પડી ગયા. આસપાસ
8 | શ્રદ્ધાનાં સુમન
શ્રદ્ધાનાં સુમન 9.
