________________
૩૮
ધરતીના લોક આકાશ તરફ જુઓ !
શીતળતા હતી કે એને એમ થયું કે “લાવ, થોડી વાર આરામ કરી લઉં.” વડના છાંયડામાં વહેતી શીતળ હવાના કારણે એને ગાઢ નિદ્રા આવી. એની આંખ ખૂલી ત્યારે જોયું તો સૂર્ય મધ્યાહ્નથી અસ્તાચળ તરફ જઈ રહ્યો હતો. પણ વિચાર્યું કે હજી સાંજ થવાની તો ઘણી વાર છે. ફિકર શી ? ધીરેધીરે ડગ ભરતો એ આગળ વધ્યો. રસ્તામાં મેળો જોયો અને વિચાર્યું કે લાવને જરા મેળામાં જઈને એક આંટો લગાવી આવું. થોડી મોજ-મજા કરી લઉં, પછી સીધો રાજભંડારમાં ખજાનચી પાસે પહોંચી જઈશ.
એને મેળામાં ઘૂમવાની ખૂબ મજા આવી. મિત્રો સાથે ગપ્પાં લગાવ્યાં. વળી, ચગડોળમાં બેઠો અને પાછો નાસ્તો કર્યો. થોડાં રમકડાંની ખરીદી પણ કરી. આમ લાંબા સમય સુધી એણે મેળાનો આનંદ માણ્યો.
આકાશમાં જોયું તો ખ્યાલ આવ્યો કે સૂર્ય હવે અસ્તાચળની સાવ નજીક આવી ગયો છે. એને રાજાની ચેતવણીનું સ્મરણ થયું.
એ દોડતો-દોડતો રાજભંડારમાં પહોંચ્યો, ત્યારે સૂર્ય ડૂબી ગયો હતો અને રાજભંડારનાં દ્વાર બિડાઈ ગયાં હતાં.
આળસુએ દરવાજા આગળ માથું પટક્યું. એને સમયની કિંમત સમજાઈ અને નગ્ધ કર્યું કે જીવનમાં હવે ક્યારેય આળસ કરીશ નહિ.
કાપડના વેપારીનો દીકરો ફ્રાંસિસ એક રંગીલો, લડવૈયો સિપાઈ હતો, પરંતુ સઘળું ત્યજીને એ સંન્યાસી બની ગયો. દયાની મૂર્તિ જેવા ફ્રાંસિસને પતિત અને સમાજે ત્યજેલાઓ પ્રત્યે અપાર પ્રેમ હતો. એ સમયે ક્યાંક ધર્મસમાજોમાં ધર્માભિમાન હતું, તો ક્યાંક જબરદસ્તીથી પોતાનો ધર્મ બીજાના ગળે બાંધવામાં આવતો હતો. સંત ફ્રાંસિસે બધા ધર્મોને પરસ્પરનો ભેદ, ડંખ અને દ્વેષ ભૂલી જઈને આખી દુનિયા ઉપર મહાપૂરની પેઠે ફેલાતી અધાર્મિકતા સામે મહાયુદ્ધ કરવાનું આવાહન કર્યું.
આવા સંત ફ્રાંસિસ એક વાર ઇટાલીના આસિસી ગામમાં રાત ગાળી રહ્યા હતા. એમણે જોયું તો આકાશમાંથી રૂપેરી ચાંદની વરસતી હતી. ઊંચા ઊંચા મિનારાઓ અને મકાનોના ઝરૂખાઓ પર ચાંદની રમત ખેલતી હતી. બાજુમાં ખળખળ વહેતાં ઝરણાનાં પાણી પર ચાંદની રૂમઝૂમ નાચતી હતી. આસિસીના નગરજનો તો નિરાંતે ઊંધમાં સૂતા હતા. કોને હતી આવી કુદરત જોવાની ફુરસદ કે કોને હતી આવી ચાંદની માટેની ચાહના ?
આવે સમયે એકાએક દેવળમાં ઘંટનાદ થવા લાગ્યો. સહુ સફાળા જાગી ઊઠ્યા. કોઈ મોટી આફત ત્રાટકી હોય, ત્યારે લોકોને ખબરદાર કરવા માટે ઘંટનાદ કરવામાં આવતો હતો. બધા ઊઠીને દેવળ તરફ દોડ્યા. કોઈ વિચારતું હતું કે ક્યાંક આગ ફાટી નીકળી હશે, તો કોઈને થતું કે વીજળી ત્રાટકી હશે!
76 D શ્રદ્ધાનાં સુમન
76 1 શ્રદ્ધાનાં સુમન
9
શ્રદ્ધાનાં સુમન 77,