________________
૬૪ |
સંઘર્ષ જ સત્ત્વ અને શક્તિ આપે છે
નીકળ્યો. એણે પોલીસોને હુકમ કર્યો, “આ બધા નાલાયકોને ખૂબ મારો, સ્વામીજીને પકડતાં અને એમની આવી હાલત કરતાં એમને કોઈ શરમ આવી નથી. મારી-મારીને બેવડ વાળી દો.”
જમાદારનો હુકમ સાંભળી ખેડૂત અને એના સાથીઓ થરથર કાંપવા લાગ્યા. સિપાહીઓ એમના પર તૂટી પડવાની તૈયારીમાં હતા ત્યારે સ્વામીજીએ એમને અટકાવ્યા અને જમાદારને કહ્યું, “અરે જમાદાર, તું જો મારો પ્રેમી હોય તો આ લોકોને સહેજે કષ્ટ આપીશ નહિ. એમની કનડગત કરતો નહિ. એમને મીઠાઈ ખવડાવ.”
જમાદારે સ્વામીજીને વિનંતી કરી કે આવા લોકો તમારી રહેમને લાયક નથી. એમને તો સીધાદોર કરવા જોઈએ. પણ સ્વામીજીએ એની કોઈ વાતનો સ્વીકાર કર્યો નહિ. આથી જ માદારને નાછૂટકે મીઠાઈ મંગાવવી પડી અને ગુરુની આજ્ઞા મુજબ આ સહુને ખવડાવવી પડી.
પરમાત્માની વિચિત્ર રચના અને આયોજનશક્તિ જોઈને એક ખેડૂતનું હૈયું કકળી ઊઠ્યું. એણે જોયું કે પ્રભુ ક્યાંક ધોધમાર વરસાદ વરસાવે છે તો ક્યાંક પાણીનું ટીપુંય પડતું નથી અને દુષ્કાળ સર્જાય છે. ક્યારેક સખત તાપ ઊભા પાકને સળગાવી નાખે છે, તો ક્વચિત્ કારમી ઠંડી એને મૂરઝાવી નાખે છે. ક્યારેક માવઠું આવે છે, તો કદીક પૂર આવે છે. આ તે કેવી વિચિત્ર રચના ! આથી એ ખેડૂતે જઈને પરમાત્માને કહ્યું કે ભલે જગત આપને સર્વજ્ઞ માનતું હોય, પણ આપ ખેતીના શાસ્ત્રથી અનભિજ્ઞ છો. આને માટે આગવું સંતુલન જોઈએ, સમયબદ્ધ આયોજન જોઈએ. મને સોંપો, તો આપને એનો સાચો ખ્યાલ આવશે.
એ દિવસે પરમાત્મા મોજમાં હતા. એમણે કહ્યું કે જો એવું જ હોય તો, ચાલ આવતું આખું વર્ષ તને સોંપું. તારી ઇચ્છા પ્રમાણે તું કુદરતને રમાડી શકીશ. તારા કૃષિશાસ્ત્રના શાસ્ત્રીય જ્ઞાન પ્રમાણે તું આયોજન કરી શકીશ.
ખેડૂતે પરમાત્માના પ્રસ્તાવનો સાનંદ સ્વીકાર કર્યો અને પછી ખેતીના શાસ્ત્ર પ્રમાણે આયોજનબદ્ધ કામ કરવા લાગ્યો. જે ટલા વરસાદની જરૂર હોય, બરાબર તેટલો જ વરસાદ પાડવા લાગ્યો. પ્રમાણસર ઠંડી અને જરૂરી તડકો જ આપ્યો. એણે જોયું તો મોટું વૃક્ષ જેવડાં ઘઉંનાં ડુંડાં થયાં હતાં.
એના આનંદની સીમા ન રહી. એ હર્ષભેર નાચી ઊઠ્યો.
128 શ્રદ્ધાનાં સુમન
| શ્રદ્ધાનાં સુમન 1 129
