________________
૨૨ મારું ઘર નજીકમાં જ લુહારકોડ-કુંભારફળીમાં હતું. રાત્રિ પ્રાર્થનામાં જવાનું ચાલુ કરી દીધું. મેડા ઉપર ચાર-પાંચ જણ જ પ્રાર્થનામાં આવતા. એમાંના એક શ્રી શિવાભાઈ જેઠાભાઈ પટેલ તે વખતે સરકારી કપાસ સંશોધન ફાર્મમાં મુખ્ય અધિકારી હતા. તે પણ રોજ આવતા.
- પ્રાર્થના પછી અર્ધોએક કલાક પ્રશ્નો પુછાતા. વાર્તાલાપ ચાલતો. હું પ્રાર્થનામાં રોજ સમયસર અચૂક જતો સહેજે થઈ ગયો. રંગ લાગવાની શરૂઆત થઈ ગઈ એમ કહી શકાય.
| ૪ સફાઈકામ બપોરના બેએક વાગ્યા હશે. મારી કાપડની દુકાને એક વિદ્યાર્થીએ આવીને કહ્યું : સંતબાલજી મહારાજે તમને યાદ કર્યા હતા. અને અત્યારે ત્યાં એક મિટિંગ છે તેમાં તમારે આવવાનું છે.”
મને મનમાં થયું ખરું કે, મને કેમ યાદ કર્યો હશે ? શેની મિટિંગ હશે? એમાં મારું શું કામ હશે ?
પણ મહારાજશ્રી પ્રત્યે ખેંચાણ તો થયું જ હતું. તરત ગયો. તાલુકા કૉંગ્રેસ સમિતિના મેડા ઉપર થોડા વિદ્યાર્થીઓ અને ત્રણ ચાર મોટા કોંગ્રેસ કાર્યકરો અને છોટુભાઈ-કાશીબહેન વગેરે બેઠાં હતાં. હું પણ એમાં ભળ્યો. મહારાજશ્રીએ વિરમગામમાં ભયંકર કૉલેરા ફાટી નીકળ્યો હતો તે વાત કરી.
મ્યુનિસિપાલિટી તો તે વખતે સુપરસીડ થઈ હતી. પણ પ્રજાએ પોતે જ સફાઈ કામ તરત શરૂ કરી દેવું જોઈએ. મામલતદાર મ્યુનિ.ના વહીવટદાર તરીકે કામા કરતા હતા. તેમની સાથે છોટુભાઈ અને વિરમગામના કોંગ્રેસ આગેવાનોએ વાત કરી લીધી હતી. આરોગ્યનું કામ કરવા એક પ્રજાકીય આરોગ્ય સમિતિની રચના મુનિશ્રીની પ્રેરણાથી થઈ હતી. જે કૉલેરાના દર્દીઓની સારવારનું કામ સંભાળશે. એક શહેર સફાઈ સમિતિની રચના અત્યારે કરવાની છે. તે માટે આ મિટિંગ રાખી છે. શાળાઓ-હાઈસ્કૂલોમાં વિદ્યાર્થીઓ સાથે વાતો કરી છે. રોજ એક કલાક મહોલ્લામાં જઈને સફાઈ સમિતિના સભ્યોએ સફાઈકામ કરવાનું છે. જે કંઈ કચરો એકઠો થશે તે મ્યુનિ. નું બળદ ગાડું આવીને ભરી જશે. આખું ચોમાસું આ સફાઈકામ થાય તોય વિરમગામ શહેરની ભયંકર ગંદકીની સફાઈ
સંત સમાગમનાં સંભારણાં