________________
તરત નજીકના જવારજ ગામે ફૂલજીભાઈને મળ્યો. સમાચાર છાપામાં આવ્યા. આખું ગુજરાત જાણશે ચાલો પ્રયત્ન તો કરીએ.
કાલે એક ટુકડી અમદાવાદ જાય એટલે આજે ગોઠવી લેવાય તો આજકાલ બે દિવસમાં બીજા ગામોનો સંપર્ક થાય. તે દિવસ ૯ ઓક્ટો. નો હતો. ૩૧ ઑક્ટોબર સુધી ૨૧ દિવસની ૨૧ ટુકડીઓ તૈયાર કરવી એમ વિચાર્યું.
પ્રથમ ટુકડી માટે ભલગામડા (તા. ધંધૂકા)ના ભીમજીભાઈ લક્ષ્મણભાઈ પટેલ અને ગામના આગેવાનો ઉપર નાની ચિઠ્ઠી લખી : મુનિશ્રી ઈચ્છે છે અને સંસ્થા તરફથી આ કાર્યક્રમ આપવાનો છે. ૧૧ જણની ટુકડી લઈને સવારે ટ્રોલીમાં અમદાવાદ આવો. એલિસબ્રિજ (હાલનું ગાંધીનગર) સ્ટેશને ઊતરજો ત્યાં અમે મળીશું. શહેરમાં ફરવાનું છે. સાંજે પાછા વગેરે મતલબ લખી.
ભલગામડામાં આ પહેલાં સભાએ દ્વિભાષીના સમર્થનનો ઠરાવ કર્યો હતો. આખું ગામ ખેડૂતમંડળનું સભ્ય હતું. ધંધૂકાના સહકારી જિનમાં સહુનો પૂરો સહકાર હતો. ગૂંદી આશ્રમની દોરવણીમાં પૂરતો વિશ્વાસ હતો. મુનિશ્રી પ્રત્યે શ્રદ્ધા ભક્તિ અજોડ હતી. ફૂલજીભાઈ અને અમને વિશ્વાસ હતો કે ચિઠ્ઠી વાંચીને પણ લખ્યા પ્રમાણે આવશે.
અને ખરેખર તા. ૧૧ ઑક્ટો. પ૬ ના રોજ ૧૧ની પ્રથમ ટુકડી ભલગામડાની આવી જ. અમે આ એક દિવસમાં બીજાં ગામડાંઓમાં ફરીને બીજી ટુકડીઓ તૈયાર કરી લીધી. અમદાવાદ ધોળકા સમાચાર મોકલી ત્યાંની વ્યવસ્થા ગોઠવાવી લીધી સૂત્રો-નિવેદન વગેરે તૈયાર કરાવી લીધાં. ફરવાનો. રસ્તો પણ નિશ્ચિત કરાવી લીધો. ખરેખર યુદ્ધને ધોરણે અને વીજળીની ગતિથી આ બધું જ થયું. અને સાંગોપાંગ પાર પણ પડ્યું. એક દિવસ માત્ર સ્ત્રીઓની ટુકડી મીરાંબહેનની આગેવાની નીચે ગઈ. એક દિવસ તો ટુકડીમાંથી એક ભરવાડને ઉપાડી જ ગયા. અને ભાડું આપીને લાવ્યા છે એવા લખાણમાં સહી કરવા દબાણ કર્યું. પણ આકરૂ ગામનો આ ભરવાડ મક્કમ રહ્યો. સહી ન જ કરી કારણ સહુ પોતપોતાના ખર્ચે, હિસાબે અને જોખમે, સમજીને જ આવતા હતા. બળતી આગને ઓલવવા જઈએ છીએ. કોગળો પાણી જ છે; પણ આપણી ફરજ છે. કદાચ દાઝીએય ખરા અને કદાચ જાન પણ જાય. આવી સ્પષ્ટ સમજણ આપ્યા પછી સ્વેચ્છાએ નામો લખાવતા અને તે જ આવતા.
તા. ૩૧ ઑક્ટોબર પદ ના છેલ્લા દિવસે ૮૦ ગામના ૭૦૦ ઉપરાંત ગ્રામજનોની મોટી ટુકડી અમદાવાદ આવી. ભદ્રના કોંગ્રેસ હાઉસના મેદાનમાં
સંત સમાગમનાં સંભારણાં
