________________
એવી ઊંડી જડ નાખીને પડી હોય છે કે, અને એવી કુનેહથી કામ લેવામાં આવે છે કે, ૧૦-૧૫ વર્ષ સુધી તો આપણને ગંધ સરખી પણ નહિ આવે કે, આમાં વટાળવૃત્તિ હતી. અને જ્યારે ખ્યાલ આવશે ત્યારે વાત એટલી આગળ નીકળી ગઈ હશે કે, ખુદ લોકો જ સંઘનો વિરોધ કરતા થઈ જઈને ખ્રિસ્તી બની જશે. એટલે ભલે લાખો રૂપિયાની મદદ મળે છે પણ યોજના લેવી નહિ.
છેવટે સંઘે મુનિશ્રીનું માર્ગદર્શન માગ્યું. મુનિશ્રીએ એ મતલબનું માર્ગદર્શન સંઘને આપ્યું કે –
સવાલ તો સી.સી.એફ. યોજનાનો નહિ, સંઘની નિર્ણયશક્તિનો છે. સંઘ જેવી પ્રયોગ કરનારી સંસ્થા, બધાં પાસાંનો વિચાર કરે તે તો બરાબર છે, પણ તેનું આધારબળ વિશ્વાસ છે. સી.સી.એફ. યોજનાના સંચાલકો જો કહે છે કે, વટાળવૃત્તિ મુદ્દલ નથી, તો પછી સંઘે શંકા ન રાખવી. અલબતુ, સાવધાની તો રાખવી જ. પ્રત્યક્ષ-પરોક્ષ કે પ્રચ્છન્નપણે ક્યાંય પણ વટાળવૃત્તિ જેવું લાગે તો, યોજના તે જ ક્ષણે બંધ કરવાનો નિર્ણય તો સંઘે જ કરવાનો છે ને? પણ શંકા રાખીને યોજના ન લેવી એ તો આત્મવિશ્વાસની ખામી ગણાય, પ્રયોગ કરવામાં તો જાત પર અને બીજા પર વિશ્વાસ રાખવો એ તો પાયાનું કામ છે.” વગેરે વગેરે. નાણાં એ સાધ્ય નથી સાધન છે એ સમજીએ
અને સી. સી.એફ. યોજના લેવી એવો સંઘે ઠરાવ કર્યો. કહેવું જોઈએ કે ૧૪ વર્ષ જેટલા લાંબા ગાળામાં ક્યાંય પણ વટાળવૃત્તિની છાંટ સરખી જોવા નથી મળી. અને આ ગાળામાં કરોડ સવા કરોડ રૂપિયાની ગ્રાન્ટની મદદ આપવા છતાં સી.સી.એફ. યોજનાના સંચાલકોએ કોઈએ ય પોતે નાણાં આપનાર છે એવો સહેજ પણ ભાવ વ્યક્ત કર્યો નથી. બજેટના અમલીકરણમાં સંપૂર્ણ મોકળાશ રહી છે અને સંઘની સ્વાયત્તતા-સ્વાતંત્ર્ય- પૂરેપૂરા સચવાયાં છે.
મુનિશ્રીના પ્રયોગ કાર્યમાં કામ કરવાથી અને મુનિશ્રીના સહવાસથી લોકોનું અને લોકસેવકોને નામે ઓળખાતા અમારા જેવા સામાન્ય કાર્યકરોનું જે સહજ રીતે ઘડતર થતું જઈ નક્કર સંસ્કાર પડ્યા તે વર્ષો પછી પણ અને આજના વિષમ વાતાવરણમાંયે કામ આપે છે અને મુનિશ્રીના સહવાસની સ્મૃતિ થતાં ધન્યતા અનુભવાય છે.
સંત સમાગમનાં સંભારણાં
