Parshwanath Paramparaya Itihas

Author(s): Devguptasuri, Gorinath Shukla
Publisher: Ratnaprabhakar Gyan Pushpmala

Page 82

चानुष्ठितं भवेत्तदधिकतरं सुसमंजसं स्यात् / अस्तु / दुर्विषोऽस्मिन्कली सत्ययुगमाचरणेन सम्पादयते कुकुन्दा. चार्याय मे कोटिशो धन्यवादाः / संघाय मे शुभाशंसनमेवं धन्यवादश्च, यत आत्मकतापराधस्याङ्गीकारः सर्वथा दुःशक एव दृश्यते / ततः सूरीश्वरो नन्नप्रभसूरिमवोचत्-मान्यवर ! वयोवृद्धो ज्ञानवृद्धश्व भवान् स्वकीयकरकमलेन कुकुन्दाचार्यायाचार्यपदं समर्प्य मे कार्यभारं लघूकर्तुमर्हति / कुकुन्दाचार्यस्तु सप्रश्रयमगादीद् भगवन् ! आचार्यपदापेक्षयाऽचार्यचरणयोरुपासक एव भवितुमिच्छामि, अत्रैव मे महद्गौरवमिति मन्ये / तदीयं प्रश्रयोपेतं वचनमाकर्याचार्यों नन्नप्रभसूरिणा चतुर्विधसंघेन चाभ्यर्थित उभयोः सूरीश्वरयोर्वासःक्षेपपूर्वक कुकुन्दाचार्यमाचार्यपदे स्थापयामास / सर्वत्र च भगवतो महावीरस्य जयध्वनिना सर्वे संघस्था जना आचार्य तं सम्भावयामासुः। अथैवमाचार्यपदमहोत्सवं समाप्य श्रीसंघमाचार्यः श्रीकक्कसूरिरवदत-स्वनामधन्याः सर्व सदस्याः! श्रीसंघश्च पञ्चविंशतितमस्तीर्थङ्कर इति साभिमानं सप्रश्रयमहं मन्ये / येनात्र सर्वेषां श्रावकाणां पुरतो यत् किंचित् प्रतिकूलं वच उक्तमपि तत् सर्वैः क्षन्तव्यम् / अस्मिन् विषये साफल्यं न प्राप्स्यामीति मे सन्देहः परिहतो महानलीकिकश्चानन्दोऽनुभूत इति विनयमाहात्म्यप्रचुरमिदं वचः समाकर्ण्य श्रीसंघः कुकुन्दाचार्यश्च सूरीश्वरमचतुःअहो! धन्या वयमद्याचार्येणानुगृहीताः स्वकर्तव्यज्ञानं च लम्भिवाः किमधिकं महे गुरवो बहवः सन्ति शिष्यविचापहारकाः / गुरवो विरलाः सन्ति शिष्यसंतापहारकाः // यतो नगरमिदं स्वयमेवालकृत्योपदेशेन वयमज्ञानात्स्वस्वरूपं बोधिताः / एवं नन्नप्रभसूरिमपि विनयप्रणत्यादिभिः सम्भाव्य सभा विसर्जिता बभूव / कतिपयदिवसानन्तरं श्रीसंघ आचार्यत्रयस्य चतुमासार्थमभ्यर्थनामकरोत् / भाविलाभकारणं विज्ञाय तैराचार्यैरपि स्वीकृतम् / तत्र श्रीमालवंशीयो दुर्गाशाहः श्रीभगवतीसूत्रवाचनामहोत्सवमारभत / सपादलक्षं द्रव्यमस्मिन् धर्मकार्ये विनियुक्तम् / श्रीभगततीसूत्रं हस्तिन उपरि संस्थाप्य नगरयात्रामकारयत् / नीलमर कतपद्मरागाद्यैर्मणिभिः पूजाप्रभावनादिकं चकार / दूरदेशस्था जैनेतरा अपि लोकाः सूरीश्वरस्य तास्विकदार्शनिकादिविषयकं व्याख्यानमाकर्ण्य परमसन्तुष्टान्तरङ्गा / संसारस्य मिथ्यात्वं मन्यमाना आत्मश्रेयोऽनुसन्धाने मतिमादधुः / सर्वेषां भिन्नरुचीनां जनानां मनोरजनं नाम दुःशकम् / / तथाहि-स्तुवन्ति गुर्वीमभिधेयसम्पदं विशुद्धिमुक्तेरपरे विपश्चितः / इति स्थितायां प्रतिपूरुषं रुचौ सुदुलेभाः सर्वमनोरमा गिरः॥ तथापि महामहिमशालिना विपश्चितां तदेव वैशिष्टयं यत्सर्वचेतोऽनुकूलतापादनम् / अत एवोच्यते भवन्ति ते सभ्यतमा विपश्चितां मनोगतं वाचि निवेशयन्ति ये / नयन्ति तेष्वप्युपन्ननैपुणा गभीरमर्थ कतिचित्प्रकाशताम् // मधुरकोमलं वीणाशब्दं हरिणा इव सरसरमणीयं भावानुबन्धि विरक्तिरतिसंवर्धकं व्याख्यानमाकर्य बहवो जना दीक्षाद्यता बभूवुः / सर्व धर्माचरणसंसक्तहृदया अभूवन् / ___. अर्थकदा सूरीश्वरस्य मनस्येवमभूत्- यदहमाचाम्लसहितं षष्ठं तपो विदभ्याम् / कर्मपुञ्जक्षयार्थ तपःसमाराधनमेव श्रेयः / एवं विचारयति सा सच्चायिका प्रणतये समागता / सूरिश्च तां तपोऽनुष्ठानार्थ पप्रच्छ / भगवन् ! तपोऽनुष्ठानेन व्याख्यानादिना धर्मभावनाभिवर्धनमवरुद्धं भविष्यति / गच्छस्य सर्वब्यवहारभारश्च भववषीनोऽतोऽधुनाऽनावश्यकं वदिति देवीवचनमाकार्य यथाकथंचित् तां प्रबोध्य तयानुमोदितस्तद्रूतमन्वतिष्ठत् /