Book Title: Parshwanath Paramparaya Itihas
Author(s): Devguptasuri, Gorinath Shukla
Publisher: Ratnaprabhakar Gyan Pushpmala
View full book text
________________ [4] महामंत्रस्मरणपूर्वकं नश्वरमिदं शरीरममृजत् / सूरीश्वरवियोगदुःखदुखिता जनास्तदीशरीर कथं कथमपि पन्हिसाञ्चक्रुः / आकाशात्केसरवर्णा वृष्टिः पपात शरीरोपरि सुरभीणि च पुष्पाणि / श्रीसंघ समाश्वासयन्ती देवी सच्चायिकाऽदृश्यरूपेणोवाच-आचार्यों देवगुप्त सूरिः परमप्रभावनोपेत: सौधर्मनामनि देवलोके गतः / एकमेव भवमासाद्य मोक्षमेष्यतीति / श्रीसंघोऽपि परमानन्दसन्दोहमग्न प्राचार्यवर्यस्य स्मरणचिह्नरूपमेकं बहुमूल्यं स्तम्भमारोपयामास तत्र संस्कारभूमौ / सत्यमेवोच्यते / कथमपि भुवनेऽस्मिन् तादृशाः संभवन्ति / वि० सं० 520 तः] ३५-प्राचार्यः श्रीसिद्धसूरिः (षष्ठः) वि० सं० 558 50] श्रीदेवगुप्तसूरिपट्टे सकलागमपारदृश्वा योगसमाधिस्वरोदयशास्त्रेष्वनन्यसाधारणशेमुखीचमत्कारचिंता. मणिर्लब्धिसंपन्नः श्रीसिद्धसूरिः स्थानमवाप। असौ च चित्रकोटवास्तव्यो विरहटगोत्रीयश्वासीत् / पिताऽस्य परमधार्मिको वाणिज्यकलाकलापकोविदो धनाढ्यवर उमाशाहो, माता च सतीकुलशेखरमणी रमणीरबसमा• ख्याता श्रीमती नाथीदेवी / तयोरयमाचार्यवर्यः सारंगनामाऽन्वर्थनामा सकलसारदर्शी सूनुरभवत् / वाल्था देवाऽसी दृढसंकल्प: कार्यसूक्ष्मविचारविचक्षणः क्रमशः पितुः पथा वाणिज्यकर्मनिरतो बभूव / नास्य व्यापारी भारत एष केवलमपि तु विदेशेष्वप्यासीत् / प्लवमार्गेण मुहुर्मुहुरसौ गतागतमकरोत् / / एकदा कोटिपरिमितमूल्यानि वस्तूनि प्लवमारोप्य स विदेश जगाम दुर्दैववशास्समुद्रमध्ये प्रचलति प्लवे प्रबलतरपवनः प्लवमुभयतः कल्लोलावलीसमाच्छनमकरोत् / सर्वे च भयविव्हला दिङ्मूढतामवापुः / परमसौ सारंगः "जंजं भगवयाहीहा तं तं पणमिसन्ति" अवश्य भावि तु.प्रयत्नशतेन प्रतिक्रियमाणमपि भवत्येवेति विचार्य सर्वान् समाश्वासयत् / तथापि न केवलमिदं निश्चित्यावस्थानं युक्तमित्यपरे तमवोचन् / सारंगस्तानवादीत्-निश्चयानन्तरमेवोद्योगो भवति न तु तत्प्राक् / अतोऽहं ब्रवीमि यद् भवति तत् श्रेयस एवेति दृढ़ विश्वसन्तु भवन्तः / अत्रैवैको दृष्टान्तो यथा-एकदा वसन्तपुराधिपस्य राज्ञो जयशत्रोरंगुलिश्च्छिन्नाऽ भवत् / सभासद्भिः सर्वैरत्र महान् खेदो दर्शितः / किन्तु तदीयेन मन्त्रिणोक्तं यद् भवति तत् श्रेयस एव / पश्चात् कैश्चिद् दुर्जनै राजा मन्त्रिविषये विरुद्धमुक्तः / तथापि स न तस्मिन् भृशमखिद्यत् / अथेकदा वनविहारार्थमुभी जग्मतुः / मध्ये च राजा पिपासयाऽधिकं पीडितः / मन्त्री च तदर्थ जलान्वेषणायायात् / ततो देवीप्रसादाय बलिमन्विषन्तः पुलिन्दा वृक्षतले स्थितं रमणीयमूर्ति निर्भसिंतमारमूर्ति राजानं दृष्ट्वा गृहीत्वा च देव्यायतनं निन्युः / मन्त्री च प्रत्यागतः स्वबुद्धिबलेन वनेचरव्यवहारादिकं विचार्य सुन्दरं चण्डिकामन्दिरमगात् किरातरूपमास्थायावोचत्सर्वान-ननु सूक्ष्मेक्षिकया दृष्टयाऽवलोकयन्तु सर्वे भवन्तः, एकेनापि शरीरावयववैकल्येनास्य ऋद्धा देव्यस्मान् सर्वानेवैकपदे हनिष्यतीति / दृष्टं च तैः / उक्तश्च भोः छिन्नांगुलिरयम् / त्यज्यतामपरश्चानीयतां कोऽपोति तं विससृजिरे / मन्त्री च केनचिदपदेशेन निर्गत्याने राजानममिलत् / राज्ञा चोक्तं मन्त्रि ! अद्य त्वयैव मे प्राणाः परिरक्षिताः। स चन्यगादीत-स्मयते मदुक्तं यद् भवति तच्छ्रेयस इति ? / तेन चोक्तमोमिति तदारभ्य मन्त्रिण्यसी परमां प्रीतिमबन्धात् / अनन्तरं नगरं प्रत्याजग्मतुः / अत एव दृदं विश्वसनीयमस्माभिरवश्यमेव कल्याणोदकर्को भविष्यतीति / एवं यथाकथंचिद धृतिमवलम्ब्य सर्वे समयमतिवाहयन्ति स्म / परमयं प्रतिकूलतामुपगतः पवनः प्रलयकाल इव प्रबलतरं ववी / दृष्टश्च कोऽपि देवरूपः / ते च तेनोक्ताः। नरबलि भवन्त उपहरन्तु तदैव सर्वेषां कुशलं नान्यथा / सर्वे च ते सारंगं भयविह्वला बल्यर्थमवोचन्। स च तानवादीत्-मयैवेदं कदापि कर्तुमशक्यम् / स्वार्थलुब्धानां भवतां न परकीयशरीरे करुणापेक्षा ? / कोऽस्ति योऽसावात्मानमर्पयितुमस्माकं मध्ये समीहते 1 / सर्वे च मूकीभूताः / एवं पुनरसौ वानगादीत

Page Navigation
1 ... 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150