Mithyatva Etle Halahal Vish

Author(s): Sanyamkirtivijay
Publisher: Samyaggyan Pracharak Samiti

Page 9

એ બે શાસ્ત્રવચનોનો જે અર્થ શાસ્ત્રસાપેક્ષ થતો હોય, તેનાથી ઉલટો અર્થ કરવામાં આવે, ત્યારે આરાધનાનો દિવસ ખોટો પકડાય છે અને આરાધનાનો દિવસ ખોટો પકડતાં આરાધના પણ ખોટી થાય છે. એટલે બે શાસ્ત્રીય નિયમોના ખોટા અર્થઘટનનો આ વિવાદ છે. તેથી તિથિનો વિવાદ આચરણાનો વિવાદ નથી પરંતુ માન્યતાનો વિવાદ છે અને માન્યતા ખોટી પકડવામાં આવે ત્યારે મિથ્યાત્વ, આજ્ઞાભંગ, અનવસ્થા અને વિરાધના, આ ચાર દોષ લાગે છે, એમ પૂર્વનિર્દિષ્ટ પ્રથમશાસ્ત્રીય નિયમ “મિ ના તિદિ'માં સ્પષ્ટ ફરમાવેલ છે. જયારે ‘મિથ્યાત્વ એટલે” - પુસ્તકના લેખકશ્રીએ આ મુદ્દાને આચરણાનો જણાવીને વ્યવહાર-નિશ્ચય સમ્યત્વના વિષયની ભેળસેળ કરીને નિશિથચૂર્ણિ અને ગુરુતત્ત્વ વિનિશ્ચય ગ્રંથના આધારે શાસ્ત્રીય સત્યો ખતમ થઈ જાય એવા કુતર્કો કર્યા છે. લેખકશ્રીએ કયો પક્ષ તિથિ બાબતમાં સાચો છે, એ સ્પષ્ટ જણાવીને, પછી પોતાનો અભિપ્રાય આપવાની જરૂર હતી. હકીકત એ છે કે, બેમાંથી એક જ પક્ષ સાચો હોય. સત્ય બે તરફ ન હોય પરંતુ એક તરફ જ હોય. તેમ છતાં એમણે બંને પક્ષને ખોટા ચીતર્યા છે. કારણ કે, એમના કહેવા મુજબ બંને પક્ષ એકબીજાને ખોટા કહે છે. માટે લેખકશ્રીએ બંને પક્ષ શું કહે છે એ વિષયમાં અધકચરી વાતો કરવાને બદલે કયા પક્ષ પાસે શાસ્ત્રીય સત્ય છે એ જણાવવાની જરૂર હતી. તેઓ એમ કરત તો ચોક્કસ સત્યપિપાસુ જીવોને સંતોષ થાત. એના બદલે ભેળસેળ કરીને સત્યને પીંખી નાંખવાનું અનુચિત કાર્ય કર્યું છે. જે આત્માર્થી જીવો સાથે એક પ્રકારનો દ્રોહ છે. બીજી વાત, વર્તમાનમાં શાસ્ત્ર મુજબ કરવામાં ન આવે તો મિથ્યાત્વાદિ દોષો લાગે છે. એટલું જ અવસરે જણાવાતું હોય છે. કોઈ કોઈને મિથ્યાત્વી' કહેતું નથી. દશવૈકાલિકકારશ્રી એવા કઠિન