________________
ધશ્રદ્ધા ખસી જવું એ શ્રેયસ્કર છે. તીર્થકર-ગણધર જેવા સમર્થ અને શક્તિશાળી પુરૂષોને પણ આત્મય માટે ગૃહત્યાગનું વિધાન સ્વીકારવું પડ્યું છે.
વેષ અને રૂપમાં પણ ચમત્કારિક અસર છુપાયેલી છે. અનેક વખત પતન પામતાં આત્માને અટકાવનાર એક વેષ જ છે. દરેક વેષની પાછળ અમૂક પ્રકારની ભાવનાઓ રહેલી હોય છે. એક કમજોર અને નબળો માણસ પણ પોલીસનો ડ્રેસ પહેરે, તે એ રાજ્યને અમલદાર ગણાય છે અને એનું અપમાન એ સમસ્ત રાજ્યનું અપમાન મનાય છે. સાધુવેષની પાછળ પણ એક મહાન ભાવના રહેલી છે. એ વેષને ધારણું કરનાર આત્મા કર્મસત્તાને સેવક મટી ધર્મસત્તાનો ઉપાસક બને છે. એનું અપમાન એ સમસ્ત ધર્મસત્તાનું અપમાન ગણાય છે. સાધુવેષ ધારણ કરનાર કર્મને આધીન હોવા છતાં કર્મની ગુલામી એને સ્વીકાર્ય નથી, એમ જાહેર કરે છે. કર્મની ગુલામીને તોડવા માટે એ સજજ થયે છે, એવી ભાવના એ વેષ ધારણ કરનારને થાય છે તથા એને જોનારને પણ થાય છે. શરીર, ઈન્દ્રિ, વિષ, સગાસંબંધીઓ અને સ્નેહીઓ વિગેરે કર્મની પરતંત્રતા વધારનારા છે. એ ગુલામી અને પરતંત્રતા હવે મને માન્ય નથી, એવી ભાવના સાધુવેષ પેદા કરે છે. કારણ કે તેમાં મૂખ્ય શરત ઘરબાર, પૈસાટકા, સગાસંબંધી અને બીજી પણ શરીર, ઈન્દ્રિય, વિષય, કષાય આદિને પોષનાર સામગ્રીઓ અને તેના સંગના પરિત્યાગની છે.
