________________
માનવ કતવ્ય જ્યાં સુધી પ્રયાસ કરવામાં ન આવે, ત્યાં સુધી મોક્ષમાર્ગની પ્રાપ્તિ કે આરાધના થવી અશક્ય છે. પહેલું કર્તવ્ય.
જીવ અનેક વાર મનુષ્યભવ પામે, પાંચે ઈન્દ્રિયની પટુતાને પાયે, નિરોગી કાયાને પાયે, દીર્ઘ આયુષ્યને પામ્યા, ઉત્તમ ક્ષેત્ર, ઉત્તમ કુળ અને ઉત્તમ જાતિને પણ પાપે, છતાં ભવાનિન્દિતાના ગે, એ એને સફળ ન કરી શક્યો. અનન્તજ્ઞાનિઓના જ્ઞાનમાં આ વાત સુજ્ઞાત હતી, તેથી તે મહાપુરૂષોએ સઘળીય ઉત્તમ સામગ્રીઓની સાર્થક્તા કરાવનાર “ભવવિરક્તિ જેનાથી પ્રાપ્ત થઈ શકે, તે કાર્ય કરવાને સૌથી પ્રથમ ઉપદેશ આપે. gorg - અથાઉં' એ પ્રથમ કર્તવ્યનો નિર્દેશ એટલા માટે જ છે. સાંભળવા લાયકને સાંભળવાથી આત્માની ભવાનિન્દિતા ટળે છે અને તેથી ઉલટું, નહિ સાંભળવા લાયકને સાંભળવાથી ભવાબિનન્દિતા દઢ બને છે. આ જગતમાં સાંભળવા લાયક શ્રી સર્વજ્ઞભાષિત વચન જ છે અને તે સિવાય બીજું સાંભળવા લાયક નથી, એ ઉપદેશ ભારપૂર્વક આપવાનું આ એક જ પ્રયોજન છે. શ્રી સર્વજ્ઞભાષિત વચને, એ આત્માને વસ્તુસ્વરૂપને સાચો ખ્યાલ કરાવે છે. તેથી આત્માની બ્રાન્તિ નાશ પામે છે. સંસારનાં અનન્ત દુબેને સુખ રૂપ માનવાં અને સંસારથી મેક્ષ રૂપ મુક્તિનાં અનન્ત સુખને દુઃખ રૂપ માનવાં, એ જીવની અનાદિકાળની મિથ્યા બ્રાતિ છે. શ્રી સર્વજ્ઞભાષિત વચનેને વારંવાર સાંભળવાથી, વિચારવાથી, હૈયામાં જચાવવાથી બ્રાન્તિ નાશ પામે છે અને સત્યનું યથાર્થ
