________________
૧૪૨
ધર્મ-શ્રદ્ધા તે તેઓ અજ્ઞજનેને શાસનમાલિન્યતાદિ પાપમાં જોડનારા બને છે અને પિતાને મળેલું તારક શાસનનું અનુયાયિપણું નિષ્ફળ બનાવે છે. એ કારણે મિથ્યાત્વાદિક જેમ તજવાં જેવાં છે, તેમ કવિરૂદ્ધ કાર્યો પણ સદાને માટે તજવાં જેવાં છે.
આ સ્થળે એ યાદ રાખવું જોઈએ કે– કવિરૂદ્ધ કાયોને લેકવિધ સાથે જોડી દેનાર વર્ગ જ્ઞાનિઓના વચનને ભયંકર દુરૂપયેાગ કરે છે. સારી અને શાસ્ત્રવિહિત પણ ક્રિયા અજ્ઞાન અને ભવાભિનન્દી લેકના વિરોધ માત્રથી કદાપિ ત્યાજ્ય કરતી નથી. કર્તવ્યાકર્તવ્યને નિર્ણય લોકમત કે કવિધથી કરવાની વાત શ્રી જૈનશાસને કદી પણ માન્ય રાખેલ નથી. શ્રી જૈનશાસનના અનુયાયિને લેમત તરફેણમાં છે કે વિરૂદ્ધમાં છે, એ જોવાનું હોતું નથી : એને જે જોવાનું છે તે એક જ છે કે શાસ્ત્ર તરફેણમાં છે કે વિરૂદ્ધમાં?” પિતે જે કાર્ય કરવા માંગે છે તેની શાસ્ત્ર તરફેણ કરે છે, તો તે કાર્ય પ્રત્યે અવસર આવ્યે હજારે કિવા લાખો લોકોને વિરેાધ પણ ગણવા ચોગ્ય નથી. પિતે જે કાર્ય કરવા માંગે છે, તેને જે શાસ્ત્રસમ્મત નથી-તે જે શાસ્ત્રથી અવિહિત છે, તો તેની તરફેણ કરનાર હજાર કે લાખોનાં ટોળેટેળાં હોય તો પણ તે અકર્તવ્ય જ છે. લેકવિરૂદ્ધ કાર્યો પણ શાસ્ત્ર નિયત કરી નાંખેલાં છે. લોક તેને વિરોધ કરે ત્યા ન કરે, તો પણ શ્રી જિનમતના અનુયાયિને તે ત્યાજ્ય જ છે. ધર્મ કરનાર સરળ જીની હાંસી કરવી કે દેશાચાર અને કુળાચાર આદિનું ઉલ્લંઘન કરવું, ફિલ્મણભેગે ભેગવવા કે લક્ષ્મીને
