________________
२४
निजदोष दर्शनना ने...निर्दोष
प्रश्नकर्ता : हो, लगेचच. माझी एक चूक सांगू का? दादाश्री : हो. प्रश्नकर्ता : मला पत्ते खेळण्याचा खूप नाद आहे.
दादाश्री : असे होय! पत्ते खेळणे हा तर हिशोब आहे. स्वतःच आत हिशोब बांधला होता. जसे ठरवले होते तेच सर्व आपण आता भोगत आहोत.
प्रश्नकर्ता : आता हा पत्ते खेळतो आणि खुश होतो, पण त्याच्या बायकोला हे आवडत नाही.
दादाश्री : तिला आवडत नाही, तर ती भोगेल. जो भोगतो त्याची चूक. ती जर भोगत नसेल तर तिची चूक नाही. आणि जर भोगत असेल तर चूक तिचीच आहे.
प्रश्नकर्ता : बायको म्हणते, मी भोगतच नाही. पण नवऱ्याला असे वाटते की बायको भोगत आहे.
दादाश्री : पण ती स्वतःच सांगते की मी नाही भोगत मग झाले, प्रश्नच मीटला! या ज्ञानाअगोदर ती भोगत असेल! पण नंतर तिला समजले ना! कारण काही ना काही सवय असते. त्याच्याशी आपले काही देणेघेणे नाही. हे तर माल (कर्म) भरुन आणलेले आहे. स्वत:ला सोडायचे असेल तरीही सुटत नाही. ती सवय मग त्याला सोडत नाही! आता आपण जर त्याला रागावलो तर ती आपली चूक आहे. त्याच्याविषयी वाईट वाटून घेतले तीही चूक आहे. कारण ती सवय त्याला सोडत नाही.
प्रश्नकर्ता : पण दादाजी, त्यावर काही उपाय तर असेल की नाही? ती सवय सोडण्यासाठी काही उपाय तर असला पाहिजे ना?
दादाश्री : त्यावर एकच उपाय की, हे भाऊ जेव्हा पत्ते खेळत असतील तेव्हा त्यांना आतून सतत वाटले पाहिजे की ही चुकीची गोष्ट
