________________
અતિમ આરાધનાના દશ અધિકાર
૧૭
ત્યાંપણ ચરખી–લાહી-મૂત્ર મિશ્રિત અગારાના સમુદાયરૂપ વરસતા અગ્નિથી પીડા પામેલા તે વેતાલની ગુફા સન્મુખ દોડે છે. પણ ત્યાં દોડતાં દોડતાં નારકીને કાંટા–કાંકરા રૂપશલ્ય ભેાંકાય છે અને વજનદાર વજ્રશિલા સાથે તે અથડાતાં શરીરના ટુકડે ટુકડા થઇ જાય છે.
કોઈપણ પ્રકારે ત્યાંથી છૂટી જાય, ત્યાં તો પૂર્વ વૈરી જાણી વૈક્રિય સિ’હ–શિયાળ—કૃતરાં-પક્ષી વડે પકડાય છે. ત્યાં ભક્ષણ કરાતા તે નારકી જીવ એક બીજા પ્રાણીથી આમતેમ ખે ́ચાતા ચિસા પાડે છે.
વેદનાથી વ્યાપ્ત અને ત્રાહીમામ ! થઈ ગયેલા એવા તે નારકીના જીવ ક્ષણ માત્ર એવું ચિંતવે છે કે
અરેરે ! અંધ મૂઢ ની મેં અકાર્યા કર્યા ત્યારે મને ગુરુ મહારાજે કહેલું કે નરકમાં આવી ભયંકર વેદના છે, પણ તે વખતે મે' શ્રદ્ધા ન રાખી, આજે પ્રત્યક્ષ અનુભવું છુ.
હા હા તે વખતે મને કહ્યું હતું કે પ્રાણી માત્રને ન મારા પણ અધન્ય એવા હુ તે વખતે જીવહિંસા અંધ ન કરી શકયો.
“અરે ! જુઠુ· ન ખેલશે” એમ ઉપદેશ દેતાં સાધુને મે મૂઢ કહેલું કે “જુહુ કાણુ નથી ખેલતાં ?
ગુરુ મહારાજ કહેતા હતા કે પારકું દ્રવ્ય લગીર પણ ન લેવું ત્યારે ઉત્તર આપતા કે મારી પાસે દ્રવ્ય જ થયાં છે?
પારકી સ્ત્રી સાથે પરલક વિરુદ્ધ આચરણ ન કરાય તેમ સમજાવતાં ત્યારે ગુરુને કહેતા કે પરલેક છે જ કયાં ?
ગુરુ મહારાજ પરિગ્રહ છેાડવા કહેતાં તેા હુ જવાબ વાળતા કે તેના વગર ચાલે જ શી રીતે ?
આ પ્રમાણે ચિંતવે છે ત્યારે કેટલાંક જીવા ક્ષણમાત્રમાં સમ્યકૃત્વ પણ પામી જાય છે. બીજા કેટલાંયે મહાદુઃખથી સતત આચ્છાદિત આવું ચિંતવી શકતા નથી, અને પછી ભયંકર દુઃખ–ત્રાસ—હિ ડન-છંદન—ભેદન-પરાભવ–માર-ભરડાવુ-ચરાવું આદિ અનેક દુઃખા ચાલુ
જ રહે છે.
આ પ્રમાણે દુઃખની પર પરાથી દુઃસહ, ક્ષણમાત્ર પણ જે સુખ મેળવી શકતા નથી. આવી નારકીના દારુણ દુ:ખાની કથની છે.
સર્વાથી એછુ' આયુષ્ય પ્રથમ નરકમાં દશ હજાર વર્ષનું અને સૌથી વધુ ૩૩ સાગરોપમનું આયુષ્ય સાતમી નારકીમાં હાય છે.
મ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
