Samadhi Maran

Author(s): Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Abhinav Shrut Prakashan

Page 352

૩૨૩
અંતિમ આરાધના ઉપગી–પદ્ય
(રર) સ્વદોષ-દશન
રત્નાકર પચ્ચીસી અનુવાદ મોક્ષ લક્ષ્મી લટકાં કરે, ક્ષાયક વિર્ય પ્રતાપ ઈદ્ર નરેન્દ્ર પડે પગે, અતિશય–શાળી આપ. ૧ ચિરકાળ જયવંત છે! સર્વજ્ઞ ગુરુ દેવ, બંધાયેલો અજ્ઞ હું, અંધ, બંધની ટેવ. ૨ ત્રણ જગને આધાર તુ, કૃપાતણે અવતાર ભારે ભવ-વ્યાધિ થકી, વૈદ્ય નિરાગી તાર. ૩ જાણો છે સહુ હે! પ્રભુ, તે પણ વિતક વાત; કંઈક કહું હું આપને, ભેળા ભાવે તાત. ૪ બાળ બાળલીલા સહિત, દેષ કહે જે હોય; ભેળા ભાવે તાતની, આગળ ભય સહુ ખાય. પ તેમ કહું છું સત્ય હું, મુજ અંતરના ભાવ; પશ્ચાત્તાપ વડે ગ્રહી, રાજપ્રભુ, તુજ પાવ. ૬ ન દીધું મેં દાન કે, શીલ ન સેવ્યું શુદ્ધ તપ તપીઓ નહી આ ભવે, થન ભાવ પ્રબુદ્ધ. ૭ ઉત્તમ નર ભવ પામીને કર્યું ન કરવા જેગ; બ્રાતિમાં ભમતાં વૃથા, લૂંટાયે મુજ ગ. ૮
ધ-લાય લાગી ઊઠી, ડસ્ય લેભરૂપ નાગ; અભિમાન-અજગર ગળે, નહિ નાઠાને લાગ. ૯ મુંઝવે માયાજાળ આ, ઘેરી રહી ચોફેર; ભય ભંજન ભગવાન તું, ભજું તને કયી પેર? ૧૦ પરભવનું હિત ના કર્યું, આ ભવમાં ધરી ખંત; આ ભવમાં સુખ ના દીઠું, શું કહું? હે ભગવંત. ૧૧ ભવ ભવ ભમવા ભવ ધર્યો, મુજ સમ જગમાં કેણ? અધમેદ્ધારણ ના બિન, બિગરી સુધારે કૌન? ૧૨ મનહર વર્તનવંત તું મુખ–શશી અમી સમ વેણ અપૂર્વ સાંભળી, હર્ષ ઝરે નહિ નેણ. ૧૩