Samadhi Maran

Author(s): Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Abhinav Shrut Prakashan

Page 346

અતિમ આરાધના ઉપચેાગી—પદ્ય
(૧૫) અનિત્ય ભાવનાની સજ્ઝાય
મુંઝ મા મુંઝ મા માહમાં જીવતું શબ્દ વર રૂપ રસ ગંધ દેખી, અસ્થિર તે અસ્થિર તું અસ્થિર તનુ જીવિત સમજ મતગગન રિચાપ પેખી. મુંઝ મા. ૧
લચ્છી સરિય–ગતિ પરે એક ઘર નવ રહે દેખતા જાય પ્રભુજીવ લેતી, અથિક્સવિ વસ્તુને કાજ મૂઢા કરે, જીવડા પાપની કાડી કેની, મુંઝ મા. ૨ ઉપની વસ્તુ સવિ કારમી નિય રહે જ્ઞાન' ધ્યાનમાં જો વિચારી ભાવ ઉત્તમ ધર્યા અધમ સમ ઉદ્ધર્યા, સહરે કાલ દિનરાત ચારી. મુઝ મા. ૩ દેખ લિ કૂતરા સ` જગને ભખે, સહરી ભૂપ નર કાટી કોટી; અથિર સ'સારને થિરપણે જે ગણે, જાણ તસ મૂઢની બુદ્ધિ ખાટી. મુંઝ મા. ૪ રાચ મમ રાજની ઋદ્ધિ શું પરિવર્યાં, અંતે સખ ઋદ્ધિ વિસરાલ હેાશે; ઋદ્ધિ સાથે સવિ વસ્તુ મૂકી જતે, દિવસ તીન પરિવાર રાશે. મુ ંઝ મા. પ કુસુમ પરે ચૌવન‘જલિ'દુ સમ જીવિત ચ'ચલ'. નરસુખ... દેવભાગાક અવિષે મન કેવલી સુકવિ વિદ્યાઘરા, કલિયુગે તેહના પણ ધન્ય અનિકાસતે। ભાવના ભાવતા, કેવલી સુરનદીમાંહિ ભાવના સુરલતા જેણે મન
વિયેાગે. મુંઝ મા. ૬
સિદ્ધો;
તેણે
રાપવી, શિવનારી પરિવાર રૂદ્ધો. મુઝ મા. ૭
૦ × ૦ × ૦ x ૦ × ૦ × ૦
૩૧૭