Book Title: Parvna Vyakhyano
Author(s): Kirtipurnashreeji
Publisher: Kirtipurnashreeji

View full book text
Previous | Next

Page 16
________________ • ' ત્યારે શેઠ બોલ્યા, ઘડી ગઈ, પળ ગઈને સબ ગયું, હવે તારે કોર્ટમાં કેસ કરવો હોય તો ખુશીથી કર, મને ડર નથી, એમ કહીને બાઈને કાઢી મૂકી. બાઈ પોતાના ઘેર આવી પ્રભુને અંતઃકરણપૂર્વક પ્રાર્થના કરવા લાગી હે પ્રભો ! તારા સિવાય અમારો કોઈ આધાર નથી. શુદ્ધ હદયથી પ્રભુને પ્રાર્થના કરતાં કહે છે. હે પ્રભુ! અત્યાર સુધીમાં મેં પરાયા પુરૂષ સામે દષ્ટિ કરી નથી, મેં કોઈ જીવોને દુભાવ્યા નથી, જો મારા ચારિત્રનું બળ હોય તો મારા પતિને સારું થઈ જજો. હદયનું આંદોલન છે. પ્રભુના નામનું સ્મરણ કરતી પતિના માથે હાથ ફેરવવા લાગી, કુદરતને કરવું તેના વેદનીય કર્મનો અંત આવ્યો. તાવ ધીમે ધીમે નોર્મલ થતો ગયો, અઠવાડિયામાં તો તાવ બિલકુલ નોર્મલ થઈ ગયો ને આંગણામાં ફરવા લાગ્યો, લગભગ હવે તે નોકરી ઉપર જઈ શકે તેવી સ્થિતિ ઉપર આવી ગયો. ત્યાં એક ઘટના બની ગઈ. શેઠની મિલમાં ભયંકર આગ લાગી. મિલમાલિક શેઠ આગમાં ઝડપાઈ ગયા, આ માણસને આ વાતની ખબર પડી, બંબા પણ આવી ગયા છે, પણ કોઈ શેઠને બહાર લાવવાનું હિંમત કરતું નથી. આ સાહસિક યુવાન દોડતો આવ્યો ને ભડભડતી આંગમાં પડવા જાય છે પણ લોકો તેને ના પાડે છે, ભાઈ તું માંડ માંડ મોતના મુખમાંથી બચ્યો છે, દુષ્ટ શેઠે તારી સ્ત્રીને ધક્કો માર્યો હતો, તારા , બાળકને તેણે કચડી નાંખ્યો છે, તેને બચાવવા શા માટે જાય છે ? છે આ યુવાન કહે છે કે જેના અન્નનો કણ હજુ મારા પેટમાં છે તેવા શેઠનો ઉપકાર કેમ ભૂલાય ? શેઠ બળી જતા હોય ને હું આમ જોયા કરું! આ મારી માનવતા નથી. તરત જ અગ્નિમાં કૂદી પડ્યો ને શેઠને ઉંચકીને બહાર લાવ્યો. પોતે પણ થોડો દાઝી ગયો છે, જેની માનવતાનો અંતરનાદ પોકાર કરે છે તે જ આવું સાહસ ખેડી શકે છે. આ માણસે પોતાના શરીરની દરકાર ન કરી, શેઠનું માથું ખોળામાં લઈને બેઠો છે, શેઠ ભાનમાં આવતાં નોકરની સામું જુએ છે.” - લોકો એકના તરફ ફૂલનો વરસાદ વરસાવે છે, ને બીજા તરફ તિરસ્કારની દૃષ્ટિએ જાવે છે. શેઠે જોયું તો પોતાનો જુનો નોકર હતો, જેના બાળકને પોતે કચડી નાખ્યો હતો, અહો ! મેં એના ઉપર આટલો અપકાર કર્યો છતાં તેણે મને બચાવ્યો, શેઠની આંખ ખૂલી ગઈ. કહે છે.. ભાઈ! તું ધન્ય છે. ને હું અધન્ય છું, તું જ અમીર છે, હું ગરીબ છું, તું માનવ છે, હું દાનવ છું. પોતાની ભૂલનો પશ્ચાત્તાપ કર્યો, શેઠ કહે, આજથી હું તને મારી મિલના મેનેજર બનાવું છું, બધો વહીવટ સોંપું છું. આ કહે છે શેઠ! આપને આટલો બધો પસ્તાવો કરવાની જરૂર નથી. મેં તો કાંઈ જ કર્યું નથી, મેં તો મારી ફરજ બજાવી છે, હવે મારે આપની મિલમાં નોકરી કરવી નથી. તે બીજે કામ કરે છે. તેમાં સારા પૈસા કમાયો. વેપાર કર્યો ને સારા પુન્યના યોગે કરોડો રૂપિયા કમાયો. આનંદથી રહે છે, કંઈક દુઃખીના દુઃખ દૂર કરે છે. આ તરફ પુત્ર અને વહુને કાઢી મૂક્યા પછી તેના માતપિતાના પાપનો ઉદય થયો ને તેની લક્ષ્મી ચાલી ગઈ.

Loading...

Page Navigation
1 ... 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140