________________
૧૨૦
બુદ્ધિ આપણી તેજ નથી. ગૌતમે ભગવાન સાથે વાદ કર્યા જ નથી. પ્રશ્નોનાં ઉત્તર જ આપ્યા છે અને શ્રદ્ધાથી સમર્પણ કર્યું છે.
સૂર્યના કિરણોની શક્તિ ઘણી છે, આખા જગતને પહોંચે છે.
વૈજ્ઞાનિકો કબૂલ કરે છે તેમ આપણે ધ્યાનદ્વારા અષ્ટાપદ પહોંચી શકાય. શુધ્યાનદ્વારા કેવલ થાય તે નિર્વિવાદ છે.
ગરૂડ પણ આકાશમાં ઊડી શકે છે, માછલી પાણીમાં તરી શકે છે, આમાં શું મોટી વાત છે ! બાકી તો સમ્યગ્દર્શન મેળવવું એ જ મોટી વાત છે.
આત્માને ઉપમા આપી ન શકાય.
એકવાર ઊંટ અને ગધેડો ભેગા થઈ ગયા, અને ગધેડાએ ઊંટનાં વખાણ કરવા માંડ્યા. અહો રૂપ અહો રૂપં કામદેવ જેવું અને ઊંટે ગધેડાંના વખાણ કરવા માંડ્યા. અહો ધ્વનિઃ અહોધ્વનિઃ સુંદર રાગ છે.
મોક્ષ અંગે
જીવને માનનારો આસ્તિક છે, મોક્ષને માનનાર સમકિતી છે. સંસાર એ પ્રવૃત્તિ છે, મોક્ષ એ નિવૃત્તિ છે. પૂર્વમાં અંત નથી પણ ઉત્તરમાં એન્ડ મળી શકે. પૂર્વના દાદા બાપા છે, પણ ક્યારેક અસંતાનનો પુત્ર ન હોય તો વિચ્છેદ છે મોક્ષમાં શું છે ? વેરાયટી અલગ અલગ નથી. એક જ વસ્તુ શું મજા ? ખાવાનું, પીવાનું કાંઈ નહિ શું મજા ?
છોકરો અને મા જમવા બેઠાં. મીઠાઈ હતી, છોકરાએ મીઠાઈ ખાઈ લીધી, અને પેંડા તરફ નજર કરી, માએ આપી દીધો. ભોગ કરતાં ત્યાગની વિશેષ મજા છે. જગતના તમામ જીવોને દુઃખ આપતા હતા તેને છોડી મોક્ષમાં જઈએ તો કેટલો આનંદ ? જીવોને દુઃખ આપી સંસારમાં સુખ આપી નથી શકતા.
ઊંઘમાં શાનો આનંદ ? છતાં છ કલાક ઊંઘીએ તો ફ્રેશ થઈ જઈએ છીએ. તેના કરતાં સતત જ્યાં આનંદ જ છે ત્યાં કેવી મજા.
એક સુંદર કથા વાંચતાં જે આનંદ આવે તે વાત કરતાં આવે નહિ. અનંત અનંત સંસારી જીવોની વાતો જાણતાં સિદ્ધના જીવોની વાતો જાણી રહ્યા છે.
સિદ્ધના જીવનો એક સેકંડનો આનંદ ત્રણે લોકમાં માઈ ન શકે.
એક માણસને જન્મટીપની જેલની સજામાંથી મુક્ત કરે નિર્ધનને દેવ પ્રસન્ન થઈ ચિંતામણી રત્ન આપે તેના કરતાં અનંતગુણો આનંદ સિદ્ધના જીવને છે.
મોક્ષની મજા
એક ભાઈ જમણવારમાં જમવા ગયેલા, ત્યાં જલેબી, પૂરી, ભજીયાં બહુ ઠોક્યાં, પછી દૂર જવાનું હતું તેથી ચાલવા માંડ્યું, પણ રસ્તામાં સંડાસ જવાની શંકા થઈ, તેથી બસમાં બેસી ગયો, પણ ઘેર જતાં બહુ ટ્રાફિક હતો, વચ્ચે સારા મિત્રનું ઘર આવી ગયું, સંડાસ જોરથી જવું હતું, મિત્રને
