________________
૧૨૧
ઘેર જઈ જલ્દી ઘંટડી વગાડી, દ્વાર ખૂલ્યું, મિત્રે આવકાર આપ્યો, અને ચા-પાણી માટે કહ્યું, આ ભાઈ કહે, સંડાસ ક્યાં છે ? મિત્રે બતાવ્યું અને જલ્દી ગયો, હવે સંડાસ ગયા બાદ જે હાશકારો અનુભવ્યો તે ભોગનું સુખ કે ત્યાગનું ? ત્યાગનું જ મોક્ષનો વાસ એટલે સંસારવાસનો ત્યાગ. ખુલ્લી હવામાં જે આનંદ આવે તે પંખામાં આવે ? મુક્તિ તે ખુલ્લી હવા જેવી છે.
જોક્સ
પતિ પત્નીને કહે, આજે મહેશને જમવા બોલાવ્યો છે. પત્ની કહે, આજે કેમ બોલાવ્યો છે ? મારી તબિયત સારી નથી. શરદી લાગી છે, તાવ જેવું છે. બાબલો માંદો પડ્યો છે. પતિ કહે, એટલા માટે જ મેં એને આજે બોલાવ્યો છે. કારણ એને પરણવાના કોડ છે. પણ મારે એને બોલાવીને બતાવી દેવું છે કે, તું બાયડીમાં ફસાતો નહિ.
નેમિનાથની વિચારણા : જેને મહાન બનવું છે તે ઘરકુકડી થઈને બેસી ન રહે. તે લગન ન કરે, ઘરકુકડી ન બને.
ભવદેવનો ભવ-જંબુકુમાર
સજ્જન માણસ જે કાંઈ આપણા માટે કહે, કામ ભળાવે, તો ના પાડવી નહિ. આ દાક્ષિણ્યતા ગુણના કારણે સૌભાગ્ય અને દેવલોકમાં તેજકાન્તિ ઘણી મળી હતી. સારા કામમાં જલ્દી ઝુકાવી દેવું તો જ સફળતા છે. યા હોમ કરીને પડો, ફત્તેહ છે આગે. સારા કામમાં કોઈને અંતરાય કરવો નહિ. સારૂં કામ કરીને કોઈ દિવસ પસ્તાવું નહિ.
સંવત્સરી દિનની ક્ષમાપના
પર્યુષણના છેલ્લા દિવસે સંવત્સરીએ આપણે સમ્યગ્દર્શનની આરાધના કરવી છે. સર્વ જીવોને ખમાવ્યા બાદ હવે દ્વેષ ઊભો ન રહેવો,જોઈએ. જ્ઞાનપંચમી એ જ્ઞાનની આરાધના છે. મૌનએકાદશી એ ચારિત્રની આરાધના છે. ક્ષમાપના વરસોવરસ દેતા જઈએ પણ એવી ભૂમિકા ઉત્પન્ન કરી દેવી જોઈએ કે, હવે પછી ક્ષમાપના દેવાની જ જરૂર ન પડે.
શાસ્ત્રકાર કહે છે કે, હવે આપણને સંકલેશની ભાષા જ ભૂલાઈ જવી જોઈએ. કોઈ ગામડિયાને ફ્રાંસવાળો ગાળો આપે તો ય ખબર ન પડે, અપમાનમાં ય આવકાર લાગે. આપણે બીજાના દોષ જોવામાં સાંભળવામાં અને બોલવામાં આંધળા, બહેરા અને મૂંગા થઈ જવું જોઈએ. (ત્રણ વાંદરા). બેઈન્દ્રિય, ચરિંદ્રિય અસંશી પંચેંન્દ્રિય અને ભેંસના ભવમાં ય ભાંભરતાં જ આવડતું હતું, દેવના ભવમાં ય બહુ ઓછા સંબંધ હતા, પોતપોતાના સુખોમાં મસ્ત હતા, યુગલિક કાળમાં ય તકલીફ ન હતી, જે તકલીફ છે તે અહીં મનુષ્યમાં જ છે. એકલા ફાવે નહિ. ટી.વી. ઉપર બેસીને ય છેવટે થાકી જાઓ. એકલાથી સાધના થાય નહિ, બધા સાથે રહેવાય તો કલેશ થાય તો શું કરવું ? વ્યવસ્થિત બોલતાં શીખી જાઓ તો કજીયા ન થાય. મૌનની ભાષા, મૌનનો મંત્ર શીખી જાઓ. ખોટું જોવાથી, ખોટું બોલવાથી, ખોટું સાંભળવાથી દુર્ભાવ થાય માટે ખોટું બોલવું, સાંભળવું, જોવું જ બંધ કરો. ભક્ખર પિવ દક્ષ્ણ, દિર્દિ પડિસમાહરે બસ દૃષ્ટિને ફેરવી દો. ઓછું બોલનારો ઓછા કર્મ બાંધે છે.
