Navpada Prakash Part 3 4

Author(s): Bhuvanbhanusuri
Publisher: Divya Darshan Trust

Page 72

આચાય -પદ
૬૧
પોતાની આરાધનાથી સતાષ માનીને બેસી નથી રહેતા; તે મારગ ભાગે સાચા’જગતને સાચા માર્ગ તા. ઉપદેશ કરે છે; સાા માર્ગ કહેવામાં તે તણાતા નથી, તેમજ કેાઈ પર ખોટી દયા દા. ત. કેટલાક કહે છે કે-આજના સામાયિક કરવાને સમય મળે છે? માટે રહેવા દઈ દાનને ઉપદેશ કરે, પણ આચાર્ય દયા ન ખાય કે ‘હો ત્યારે આજના જીવાને ચિારાને સમય નથી મળતા તે સામાયિકને! ઉપદેશ રહેવા દ્યો.' એમ. ચિત્ર ભાજન અંગે; કે આજે શ્રાવકોને બિચારાને ધધા જ એવા થઈ ગયા તેથી ત્રિભાજન કરવુ પડે છે તા એના ત્યાગને ઉપદેશ ન કર્યા,’ એમ દયા ન ખાય; તે. રાત્રિભાજન ત્યાગ કે સામાયિકના ઉપદેશ બંધ ન કરે,
એમ કોઈ ઠેકાણે દેવદ્રવ્યના નાશ થતા હોય, તા. ટ્રસ્ટીઓ કે ખીજાની શમમાં પડી દેવદ્રવ્યરક્ષાના ઉપદેશ. મધ ન કરે.
શરમમાં
નથી લાવતા.. સમયમાં કર્યાં. અને ઉપદેશ.
મહાવાર પ્રભુએ શાસન સ્થાપ્યુ. ત્યાથી માંડીને અત્યાર સુધીમાં આચાર્ય સાચા જૈન માર્ગનો ઉપદેશ કરતા આવ્યા છે, તેથી જ જિનશાસન ટકયુ છે, - અવિચ્છિન્ન ચાલ્યું આવ્યું છે.
આચાય પર જાત્ય પ્રેમ' એટલે કે અસલી પ્રેમ. જોઈએ, કૃત્રિમ પ્રેમ નહિ, કૃત્રિમ પ્રેમ આચાય ને મેઢેથી ખુશ કરવા પૂરા કહેવાય, તે ન જોઇએ. ‘જાત્ય પ્રેમ’ એટલા માટે જોઈએ કે જગતના સ્નેહી સંધી પા પ્રેમ આત્માને અહિતકારી લાગ્યા છે, દુનિયાના પ્રેમ બધા ખાટા, બધા મારણહાર ને પવિત્ર-નિ:સ્વાર્થ-ધસૂતિ આચાય પરના પ્રેમ, તે તારણહાર પ્રેમ છે,’ એવી સમજ