________________
સંન્યાસી કહે છે કે, તમે ઈચ્છો યા ન ઈચ્છો, આજથી સાતમા દિવસે તમારું મોત નિશ્ચિત છે !
આ ભવમાં તો હજુ મોતનો કદી ય અનુભવ કર્યો જ ક્યાં હતો કે જેના કારણે મોતના દુઃખથી તે ધ્રૂજે? પણ મોત થતાં જ, પેદા કરેલી લીલીછમ લાડી – વાડી – ગાડી છોડવી પડશે. તેનો ત્રાસ શરૂ થયો છે ! આ રૂપરૂપની અંબાર ને સ્વર્ગના સુખનો અનુભવ કરાવતી રાણીઓ ! આ ખાવા - પીવાના સુંદર પદાર્થો ! આ સુખ – સાહ્યબી ! આ સત્તા ! આ મોજશોખ ! શું આ બધું હવે ટૂંક સમયમાં છોડીને મારે ચાલ્યા જવું પડશે? આ વિચાર માત્રથી પગ થર થર ધ્રૂજવા લાગ્યા ! આંખે અંધારા આવવા લાગ્યો.
માણસને સુખ ચાલ્યા જવાનો, દુઃખ પ્રાપ્ત થવાનો એટલો બધો ત્રાસ છે કે વાત ન પૂછો, પણ આવી પડેલાં ગમે તેટલાં દુઃખમાં જો તેને સુખ પ્રાપ્ત થાય તેવું એકાદ આશાનું કિરણ પણ દેખાઈ જાય ને તો સુખમાં પાગલ બનેલો આ માનવ તમામ દુઃખોને ભૂલી જવા પણ તૈયાર થઈ જાય છે !
અનેકવાર ધર્મોપદેશ સાંભળી ચૂકેલા તે રાજાના મનમાં પણ અચાનક આશાનો ઝબૂકો થયો. જો મરીને સ્વર્ગમાં જવા મળતું હોય તો અહીં કરતાં ય વધારે રૂપાળી, અનેક અપ્સરાઓ ત્યાં મળશે ! પુષ્કળ રત્નો મળશે ! સુખોના તો ભંડાર છલકાશે ! અને આ વિચારે, મોતના દુ:ખને ય ભૂલી જઈ, તેના મુખ ઉપર સ્મિત ફેલાયું !!!
તેણે પાછું તે જ્ઞાની સંન્યાસીને પૂછી લીધું, ‘‘ભગવન્ ! જો સાત દિવસ પછી મરવાનું નક્કી હોય તો મને કહો કે મરીને મારે જન્મ ક્યાં લેવાનો છે? શું મને સ્વર્ગમાં અવતાર તો મળશે ને ?”
સંન્યાસી : રાજા ! પૂછવા કરતાં ન પૂછવું સારું ! હવે આગળની વાત વધારે કહેવામાં મજા નથી. મને ખોટો આગ્રહ નહિ કરતાં !
પણ રાજાને તો નવો જન્મ જાણવાની ચાનક લાગી હતી. કોણ તેની હઠની સામે ટકી શકે ? છેવટે સંન્યાસીએ દુઃખી દિલે પણ કહેવું પડ્યું કે, ‘“હે રાજન ! તમારો અત્યંત આગ્રહ છે તો સાંભળો, અમારા ધર્મશાસ્ત્રો કહે છે કે જે જીવો જેમાં આસક્ત હોય, ત્યાં તે જીવોનો પછીના ભવમાં જન્મ થાય. તમે તમારી રાણીઓમાં અતિશય કામાસક્ત છો, માટે મરીને, તમારી રાણીઓનું સ્નાનજળ, વિષ્ઠા વગેરે જે ગંદી ખાળકૂઈમાં જાય છે, તે ખાળકુઈમાં પંચરંગી કીડા તરીકે પેદા થવાના !’’
પોતાની ધારણા કરતાં તદ્દન વિપરીત જવાબ મળતાં રાજા અવાચક બની ગયો ! તેની હાલત તો ઘણી કફોડી થઈ ગઈ. છતાં ય સ્વર્ગલોકના સુખ મેળવવાની લાલસા તેણે ન છોડી.
胖胖胖胖胖胖
*** ૩૨ ઝેિ કર્મનું કમ્પ્યુટર ભાગ-૨
