________________
દેવદ્રવ્યનું ભક્ષણ કરનારા, દેવદ્રવ્યનો ઉપયોગ સ્કૂલ કોલેજ - હૉસ્પિટલ વગેરેમાં કે અનુકંપામાં કરનારા, તેવા પ્રકારની વાતો કે પ્રચાર કરનારા પણ મિથ્યાત્વ મોહનીય કર્મ બાંધે છે.
સાધુ - સાધ્વી - શ્રાવક - શ્રાવિકા રૂપ જે શ્રમણ પ્રધાન ચતુર્વિધ સંઘ છે, તેની અવહેલના આશાતના કદી ન કરાય. હું તો મારું ધારેલું જ કરવાનો. સંઘ એટલે કોણ? સંધની ઐસી તૈસી. સંઘને ગરજ હોય તો લાખ વાર મારી પાસે આવે, મને તેની કોઈ પડી નથી... વગેરે વગેરે શબ્દો ભૂલમાં ય બોલાઈ કે વિચારાઈ ન જાય તેની કાળજી રાખવી. સંઘ તો પચ્ચીસમા તીર્થકર જેવો છે. અત્યંત પૂજ્ય છે. તેમની આશાતના કરનારો પણ મિથ્યાત્વ મોહનીય કર્મ બાંધે છે.
આપણો આત્મા જ્યારે સર્વ કર્મોથી મુક્ત બની જાય ત્યારે મોક્ષ પામે છે. તમામ દુઃખો, પાપો - વાસનાઓ અને શરીરથી તેનો કાયમ માટે છુટકારો થાય છે. આવા મોક્ષની પણ આશાતના- અપલાપ - નિંદા કરનારાઓ આ કર્મ બાંધે છે. મોક્ષ તો વળી હોતો હશે? હે મોલમાં ખાવા-પીવા - પહેરવા - ઓઢવાનું ન હોય તો તેવા મોક્ષમાં જઈને શું કામ છે? મોક્ષમાં જો પત્ની -પરિવાર-પબ્લીસીટી મળતી ન હોય તો તે મોક્ષ મારે નથી જોઈતો વગેરે વાક્યો/વિચારો પણ પોતાના મોક્ષ પ્રત્યેના આસુરી ભાવને રજૂ કરે છે, જે મિથ્યાત્વ મોહનીય કર્મ બંધાવ્યા વિના શી રીતે રહી શકે?
વિશ્વના ત્રણે કાળના, ત્રણે લોકોના તમામે તમામ પદાર્થોને એકી સાથે જાણવાની - જોવાની શક્તિ કેવળજ્ઞાની ભગવંતોમાં હોય છે. તેઓ સર્વજ્ઞ કહેવાય છે. આવા સર્વજ્ઞ ભગવંતોની આશાતના પણ મિથ્યાત્વ મોહનીય કર્મ બંધાવે છે!
આવા સર્વજ્ઞો કોઈ હોય જ નહિ. ત્રણે કાળનું એકી સાથે થોડું જાણી શકાય ? આ તો બધા ગપગોળા લાગે છે.” વગેરે વિચારવું - બોલવું તે સર્વશપણાની આશાતના છે.
પરમાત્માએ કહેલી વાતો ગણધર ભગવંતોએ સૂત્રોમાં ગૂંથી લીધી. તેના આધારે પૂર્વના મહાપુરુષોએ પણ પરમાત્માની વાતો સાથે વિરોધ ન આવે તેવાં શાસો રચ્યાં.
કેટલાક લોકો આ શાસ્ત્રોની પણ આશાતના કરે છે. જાણી જોઈને તેમાંના કેટલાક શબ્દો બદલી દે છે. શબ્દોનો ઊંધો અર્થ કરે છે. કેટલા લોકો તે સૂત્રોનો અનાદર કરે છે. આ બધી જિનાગમની આશાતના મિથ્યાત્વ મોહનીય કર્મ બંધાવે છે.
સની પણ આશાતના સ્વપ્નમાં ય ન થઈ જાય તેની કાળજી રાખવાની છે. જેમ કુગુરુને સુગુરુ ન મનાય, તેમ જેઓ સુગુરુ છે, તેમને કુગુરુ પણ ન જ મનાય, તેમને મિથ્યાત્વી કહેવા, ભક્તિથી વહોરાવવાના બદલે અનુકંપા માનીને ભોજનાદિ
Mitri
ગ-૨
