________________
(૧૩) આયુષ્ય કર્મ
.
ઉનાળાની ગરમીના સમયમાં ૮૫ વર્ષના ડોસીમા પોતાની ઝુંપડીના દરવાજાના ભાગમાં ખાટલો ઢાળીને રાત્રે સુતા હતા. તે વખતે એક પાડી ત્યાંથી પસાર થઈ. ભુખ લાગી હતી. મોઢું ગમે ત્યાં માંડવાની ટેવ હતી. ધીમે રહીને તે ઝુંપડીમાં પ્રવેશવા લાગી. વચ્ચે ડોસીમાનો ખાટલો હોવાથી આગળ તો વધાય તેમ નહોતું. તેણે તો ખાટલામાં જ ખાવા માટે મોઢું નાંખ્યું. પણ ખાવાનું તો બીજુ કાંઈ હતું નહિ. ડોસીમાનો સાડલો મોમાં આવ્યો. પાડીને તો શું સમજાય ? તેણે તો જે મળે તે ખાવાનું હોય. તે તો સાડલો ખાવા લાગી.
ધીમે ધીમે સાડલો ખેંચાવા લાગ્યો. એકદમ ચમકીને ડોસીમા જાગ્યા. અરેરે ! મારો સાડલો કોણ ખેંચે છે ? તે જોવા ચારે બાજુ નજર ફેરવવા લાગ્યા. પણ અંધારું ગાઢ હતું. તેમાં પાડી શી રીતે દેખાય ? છતાં આછો આછો પાડીનો આકાર દેખાતાં તેઓ વધારે ચમક્યા અને બૂમ પાડવા લાગ્યા...
‘અરે ! જમબાબજી આવ્યા ! જમબાબજી આવ્યા !'' હૈયામાં થડકાટ છે. જીવવાની તીવ્ર તમન્ના છે, મોત વધાવવાની કોઈ તૈયારી નથી. છતાં માંડ માંડ ધીરજ ધરીને તેઓ બેઠા થયા અને પેલી પાડીને કહેવા લાગ્યા, ‘‘ઓ જમબાબજી ! હું માંદી નથી. મને તાવ નથી આવ્યો, તમે મને ક્યાં ઉપાડી ?
અરે જમબાબજી ! તમે રસ્તો ભૂલ્યા ! તમે પથારી ભૂલ્યા ! પધારો આ બાજૂ... જુઓ પેલો ખાટલો દેખાય છે ને ! તેમાં સુતેલો છોકરો માંદો છે . એને તાવ આવે છે. એને લઈ જાઓ. એનો વારો છે. મારે તો હજુ ઘણી વાર છે !’'
જુઓ તો ખરા ! ૮૫ વર્ષના ડોસીમાને મરવાની હજુ વાર છે અને ૮ વર્ષના છોકરાને મરવાનો સમય થઈ ગયો છે ! કમાલ કહેવાય ને ! કેવો સ્વાર્થી છે આ સંસાર ! ડોસીમા ભલે માનતા હોય કે જમબાબજી આવે છે, તે શરીરમાંથી પ્રાણ લઈ જાય છે. જમબાબજી લઈ જાય તો જ મોત થાય. જ્યાં સુધી તેઓ પ્રાણ લેવા ન આવે ત્યાં સુધી આપણું જીવન સહીસલામત ચાલે. વગેરે.. પરંતુ આ વાત સાચી નથી.
હકીકતમાં યમરાજ જેવી કોઈ હસ્તિ આ દુનિયામાં નથી . જે જીવ જેટલું આયુષ્યકર્મ બાંધીને આવ્યો હોય, તેટલું આયુષ્ય પૂર્ણ થતાં તેને મરવું પડે છે. જન્મ, જીવન અને મોતની ઘટમાળ ચલાવવાનું કાર્ય આયુષ્યકર્મનું છે.
આ આયુષ્યકર્મની હકુમત તમામ સંસારીજીવો ઉપર ચાલે છે. તીર્થંકરો, વાસુદેવો, ચક્રવર્તીઓ પણ તેનાથી છટકી શકતા નથી. મોક્ષમાં જે જીવો પહોંચી જાય છે, તેની Balasik ૭૯ B કર્મનું કમ્પ્યુટર ભાગ-૨
TRACIN
