________________
(૬) જખસ્વામી ચરિત્ર,
સર્ગ હને વિગેરે તૈયાર થઇ આવવા લાગ્યા એટલે નૃપેશ્વર, સૂર્ય જેમ પૂ વિચળ ઉપર વિરાજમાન થાય, તેમ કલ્યાણના કારણ રૂપ ભદ્ર હસ્તિ ઉપર આરૂઢ થયે, રાજાના આ હસ્તિની આશપાશ, નવા સિંદૂર થી લાલ થયેલા કુંભસ્થળવાળા અને સંધ્યાકાળના મેધ જેવા દેખા તા અનેક હસ્તીઓ વીંટાઈ ગયા. ગજપતિની ઘંટાના શબ્દોથી આકાશને ચોતરફથી પૂરી નાંખતા મગધેશે, ધીમે ધીમે શ્રી વીર તી થિંકર તરફ પ્રયાણ કર્યું. આકાશ તળે ઉત્તમ હસ્તીઓની ગર્જન, અને હેકારવ અને ચિત્કારોને મળવાને લીધે “શબ્દ” એ આ કાશનો ગુણ કહેવાયો, - (રસ્તે ચાલતાં) રાજાના બે સૈનિકે એ, એકાગ્રધ્ધાની અને શાં ત, તે જાણે મૂર્તિમાન શાંતરસ જ હોયની! તેવા એક મુનિને જે યા, તે મુનિ એક જ ચરણે ઉભા હતા. તેથી એક થડવાળા વૃક્ષ જેવા દેખાતા હતા. તેમણે પોતાના હસ્તને ઉચે પસાયા હતા, તે જાણે સિદ્ધિક્ષેત્રનું આકર્ષણ કરવાને જ અર્થ હેયની! વળી તેમણે સૂ ર્ય તરફ દર્પણની પેઠે લેચનને ઉઘાડાં રાખ્યાં હતાં. સૂર્યના તાપથી પરશેવાનાં ટીંપાં વળ્યાં હતાં, તે જાણે તેમને કેટલા થયા હોય ! તે મા દેખાતા હતા. તે મુનિને જોઈને બેમાંથી એક સૈનિક બે,
અહે ધન્ય છે આ મુનિને ! એ મહાત્મા વંદનીય છે; કારણ કે, તે આ પ્રમાણે તપ કરે છે. અા સમય પણ એક પગે કેણ ઉભુ રહી શકે અને સૂર્ય સામું કેણ જઈ શકે? તેમની દુષ્કરકારિતાને ધન્ય છે! સ્વર્ગ કહે કે મેક્ષ કહે, એ એકે આ મહાત્માને દૂર ન થી; કારણ કે, અત્યંત તપ કરવાથી, અસાધ્ય હોય તે પણ સાધ્ય થા ય છે. વળી બીજે સિનિક બે, “હે મિત્ર! તું નથી જાણતો? આ તે પ્રસન્નચંદ્ર રાજા છે, એ રાજર્ષિ તપ અફળ છે; તે પુણ્ય બંધ નહિ કરે એણે પોતાના બાળપુત્રને રાજ્યાભિષેક કરે છે પણ - ૧ મુશ્કિલ કામ કરવું તે,
