________________
૩ જો ]
બુદ્ધિનામની વૃદ્ધસ્ત્રીની કથા
( ૧૦૫)
માં રહેતી, તેણે વેદી ( એટલા ) આગળ ( બાંધેલા) મત્ત હસ્તી એવાળા પ્રાસાદ કરાવ્યા ! જે પહેલાં પર ઘરનાં છાણ વાસીદાં વિ ગેરે કાર્યો કરી આજીવકા ચલાવતી, તે આજ સ્તંભની પૂતળીએ ના જેવી રૂપવત દાસીએથી સેવાવા લાગી! જે હમ્મેશાં પાતાના ખારાકની ચિંતાને લીધે દીન રહેતી, તે હવે યક્ષે આપેલી સપદાએ કરીને દીન જનાના ઉદ્ગાર કરવા લાગી !!!
બુદ્ધિની આવી સંપત્તિ જોઇને જેને મત્સર થયા છે એવી સિ ૢિ વિચારવા લાગી. “ આને આવી સંપત્તિ ક્યાંથી પ્રાપ્ત થઇ ? પણ ઠીક છે ! મ્હારે ને એને સખીપણું છે, તેથી હું તેની વિશ્વાસુ છું; એટલે હું' અને સેકડા મીઠાં વચન કહીને, એ વાત એની પા સેથી કઢાવીશ. ” આવી બુદ્ધિવાળી સિદ્ધિ, બુદ્ધિને ધેર્ ગઇ. ત્યાં તેણે તેના પ્રિયસખી કહીને સત્કાર કડ્યા પછી તેણે પૂછ્યું “ હે ભગિની! અણચિંતવ્યા આવેા વિભવ તને કયાંથી પ્રાપ્ત થયા ? હા રા વૈભવ ઉપરથી અનુમાન કરૂં છું કે, તને ચિતામણિરત તા ન થી પ્રાપ્ત થયું! તને રાજાના પ્રસાદ થયા
,,
ચેા કે, તને કોઇ નિધાન જડી આવ્યુ છે કોઈ દેવતા સતુષ્ટ થ
કે, તે કાંઇ
હું ખિ! તને સ ́પદા મળી, તે મને જ મળી છે; હું આજ દાર્િ કેના દુ:ખને જળાંજળ આપું છું ( અર્થાત્ ત્હારી સંપત્તિ જોઇને તે તુ' છું અને તુ તે હું છું; આપણે શરીરથી પણ જુદાઇ નથી, તેથી આપણ બન્નેને પરસ્પર કાઇ પણ વાત ન કહેવાય તેવું નથી; માટે કહે, તને આ ઋદ્ધિ ક્યાંથી મળી ? ”
જ મે તેને હાંકી કાઢયુ છે.) પ્રીતિને લીધે હા
તેનો આશય નહિં જાણવાથી બુદ્ધિએ તે, પાતે યક્ષનું આરા ધન કર્યુ ત્યાંથી તે, તેને ઋદ્ધિ પ્રાપ્ત થઈ, ત્યાં સુધી સઘળુ ખરેખરૂં કહી દીધું. પછી સિદ્ધિ વિચારવા લાગી, “ વાહે વાહ ! ઠીક, મને પણ વિભવ મેળવવાના ખન્ને ઉપાય હાથ આવ્યા છે. હું પણ યક્ષને
