________________
(૧૦૮) જંબુસ્વામી ચરિત્ર. . [ સર્ગ ઍક્ત લક્ષણ યુક્ત જોઈને રાજાને કહેવા લાગ્યા, “આ (અશ્વ)ની ખરી ગેળ છે, બે અને ખરીની વચ્ચેના સંધિ ન દેખાય તેવા છે. જાનુ તથા જંધા માંસલ છે, એની ડોક ઊંચી અને વળેલી છે, એને નિ:શ્વાસ કમળપુષ્પ જેવો સુગંધી છે, એના કેશ સ્નિગ્ધ છે, સ્વર કેયલ જે છે, એની આંખે મલ્લિકા પુષ્પ જેવી છે, શ્રવણ (કાન) લઘુ અને સ્તબ્ધ છે, કેશયાળ લાંબી છે, પંચભદ્રના ચિન્હવાળે છે, વાંસે પણ ગૂઢ છે, સ્કંધાદિ સાત સ્થાનકે પૃથુ–પહા ળે છે, છાતી વિગેરે જગાઓએ દશ ધ્રુવાવર્ત કરીને શેભીત છે, તેમ બુનાવાદિ દુષ્ટ આવર્તે વર્જિત (રહિત) છે. સ્નિગ્ધ દાંતવાળે છે અને અધકિશોર સ્વામીની લક્ષમીને વધારે તે શુભ લક્ષણવાળે છે.”
રાજાએ પોતે પણ, અશ્વ લક્ષણને જાણ હતો તેથી તે અને તેવો જે જોઈને, કેસરના જળથી તેની સામે પૂજા કરી. પછી તેની પુષ પૂજા કરી; વસ્ત્રપૂજા કરી તથા તેની લવણેતારણાદિ ક્રિયા (૧ણ ઉતારવાની ક્રિયા) કરાવી. પછી “ એનું રક્ષણ કરવાને કણ સમર્થ છે?” તેને વિચાર કરવા માંડશે, કારણ કે પૃથ્વી તળ ઉ પર રત્ન ઉપર બહુ વિદને હોય છે. અથવા તો “મારે સ્નેહી, વિધાસભાજન અને શ્રાવકનાં (બાર) વ્રત પાળનારે પ્રખ્યાત જિન દાસ શ્રાવક, જે બુદ્ધિમાન છે, સ્વામીભક્ત છે, પ્રમાદ રહિત છે તે ને જ આવું અધરલ સેંપવું યોગ્ય છે.(આમ વિચારી) તેણે તેને બેલાવી, કૃપા સહિત આદેશ કર્યો કે, “તમારે આ મહારા અશ્વ કિશોરની પ્રાણ સમાન રક્ષા કરવી. “ આપને આદેશ પ્રમાણ છે.” એમ કહી જિનદાસ તેને, તેની ચાકરી કરનારા માણસ સહિત પિતાને ઘેર લઈ ગયો, તે ત્યાં તેણે તે અધકિશોરને માટે એક સુખદ સ્થાન તૈયાર કરા વ્યું. તેમાં કમળ રેતી પથરાવી, તે જાણે ગંગા નદીનું પુલીન (રે તેતે જાતિમાં શ્રેષ્ઠ હેય, તે રન કહેવાય છે. સ્ત્રીરન, અધરન વિગેરે.
