________________
(૧૩૨) જંબવામી ચરિત્ર
[ સર્ગ નિી નાસિકા વીણા જેવી છે; કર્ણ નેત્રરૂપ સરસીને તીરે આવેલી બે શુક્તિ ( છીપ) જેવાં છે; તેમને કંઠ શંખ જેવો છે; ને તેમનું વક્ષ સ્થળ મહેટી ભેગળ જેવું છે. તેમના લાંબા અને સરળ બાહદંડ જાનુ સુધી પહોંચતા છે; તેમને કહી દેશે મુષ્ટિ ગ્રાહ્ય (મૂઠીમાં માય તેવો) છે; ને તેમની જધા આલાનસ્તંભ સદશ છે. તેમની જંધા મૃગલીની જધા જેવી છે અને હસ્ત કમળ સરખા છે, એની રૂપ સંપ ત્તિનું વર્ણન મહારાજે મનુષ્ય કેવી રીતે કરી શકે ? એ મહાભાગનું સૈભાગ્ય પણુ, મહારી વાણીને વિષય થઈ શકે તેમ નથી; કારણ કે, બંધુની સમાન એમને જોઈને, મારું મન ખુશી થાય છે. એ કઈ મહા તેજવાનું છે, કારણ કે, એના તેજને લીધે, તેમના સામું બરાબર જોઇ શકતું નથી; તેમનું રૂપ પણ તેવું જ છે. આ મહામુનિનું તેજ
અધષ્ય છે, છતાં અભિગમ્ય છે તેથી જાણે સૂર્યને અને ચંદ્રમાને લાવીને એકત્ર પિંડિત કરયા હેયની! તેમ દેખાય છે, અથવા એ ત પિનિધિના તેજ રાશિનું હું કેટલુંક વર્ણન કરૂ? એના પાક (પગ) ના નખના કિરણની પાસે વીજળી પણ દાસી જેવી છે.”
પછી ગણધર મહારાજાએ, જેવી રીતે શ્રી વીર પ્રભુએ, શ્રેણિક નૃપતિને કહી સંભળાવ્યું હતું, તેવી રીતે કૃણિક નૃપતિને જબૂસ્વા મીના પૂર્વભવનું વૃત્તાંત કહી સંભળાવ્યું, સંભળાવીને કહ્યું, “હે ભૂપ! આ મહાત્માના આવાં રૂપ, સિભાગ્યને તેજ છે, તે પૂર્વભવના તપને લીધે છે. આ એમને છેલો ભવ છે, ને એઓ છેલ્લા કેવળી છે; તેઓ આ જ ભવમાં સિદ્ધિ પામશે, જંબુસ્વામી મોક્ષ પામ્યા પછી મન:પર્યાયજ્ઞાન, તથા પરમ અવધિજ્ઞાન રહેશે નહિ. આ હારક શરીરની લબ્ધિ પણ રહેશે નહિ; તેમ જિનકપીપણું પણ રહેશે નહીં; નહિ રહે પુલકિલબ્ધિ, તેમ નહિ રહે ક્ષપકશ્રેણીનું
૧ હસ્તિને બાંધવાને સ્તંભ, ૨ ધારણ કરી ન શકાય તેવું, ૩ પાસે જવા યોગ્ય,
