________________
(૮૨)
જખૂસ્વામી ચિશ્ત્ર.
રમણ ( યુવાન ) ને બતાવી. તેણે વિચાર્યુ “ એ સ્રીએ પાંચ અ ગુળિથી મષીના થાપા માડ્યા, તે ઉપરથી ખરેખર તેણે ( મને ) ષ્ણપક્ષની પંચમીનો સંકેત કહ્યા છે. આહા! કેવું તેનુ અવર્ણનીય ચાતુર્ય કે, તેણે મને આવે છ્હાને સકેતના દિવસ કહ્યો; હૈ મન ! તુ ધીરજ ધર પણ અરે! તેણે અને કાંઈક કારણને લીધે મહત સ્થાન સૂચવ્યું નહી; તેથી હજી મને તેના સંગમનો અંતરાય છે.” તેથી તેણે તાપસીને ફરીથી કહ્યું. “તુ તેના આશય જાણતી નથી; તે મ્હારા ઉપર અનુક્ત છે જ; તેથી તું પુન: ( ફ્રી ) જઇને તેની પ્રાર્થના કર. હે માતા ! તુ'સર્વથા મ્હારા પ્રત્યેાજનને વિષે ખેદ લાવાશ માં; કેમ કે, લક્ષ્મી રૂપ વેલડીનુ પ્રથમ મૂળ કોઈ પણ કાર્યમાં નિ રારા થયા સતાં, ખેદ ન લાવવા તે છે,” તે તાપસીએ કહ્યું, “તે કુલીન શ્રી ત્હારૂં નામ પણ સહન કરતી નથી; ત્હારૂં ઇચ્છિત, સ્થળને વિષે જળનુ આર પણ કરવા જેવું દુષ્કર છે. હા મનેાર્થ સિદ્ધ થવામાં મને સદેહ છે અને મ્હારા તા, તે તિરસ્કાર કરશે તે વાત નિ:સંદેહુ છે; તો પણ હું આશા ત્યજ્યા વિના સદ્ય ( ઉતાવળી ) જાઉં છું.” એમ કહી ઉતાવળથી જઇને, તેણે તે સ્વર્ણકારની પુત્રવધુને ફરીથી અમૃત સમાન શબ્દોમાં કહ્યું, “અલી ! હારા સરખા સ્વરૂપવાન તે ચુવાન સાથે ક્રીડા કરીને ચાવનને ઉચિત એવું યાવન ફળ તું મેળવ,” ( એ સાંભળી ) દુર્ખિલાએ ગુસ્સામાં જ હેાયની! તેમ તેના તિર્ સ્કાર કરી તેને ગળેથી પકડી અશાકવાટિકા ( અરોકવાડી )ના પા છલા દ્વારથી હાંકી કાઢી, તે ઉપરથી તે તાપસી શર્મને લીધે મુખ ઉપર બુરખા ઢાંકી, સદ્ય તે પુરુષની પાસે ગઇ, ને ખેદ સહિત તેને કહ્યું, “તેણે મ્હારા પ્રથમની પેઠે તિરસ્કાર કડ્યા અને પછી ગ્રીવા (ડાક ! પકડીને અને તેણે અશાકવનને પાછલે બારણેથી કાઢી મૂકી.” આ સાંભળી તે બુદ્ધિમાન યુવાને વિચાયુ કે, “ અશાકવા ફામાં થઇને તુ આવજે- એવે જરૂર તેણે મને સંકેત કડ્યા છે, ”
[ સ
